
| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Για τ’ ομμάτι͜α τ’ εκεινές, καρδι͜ά μ’, αναστέναξες Ν’ αηλί εμέν το παλληκάρ’ σ’ ατεινές έλα -ν- ισ̌μάρ’ Βάλεν έναν χαϊμαλί για τ’ ομμάτι͜α τη κοσμί’ Κι αν κάτ’ς ομματι͜άζ’νε σε, φιλώ, ξεματι͜άζω σε Τα χ̌ειλόπα σ’, το κορμί σ’, σην εγκάλια μ’ να χαρί͜εις να φιλώ, φιλώ, φιλώ, την εγκάλια σ’ χορτάζω Βάλεν έναν χαϊμαλί για τ’ ομμάτι͜α τη κοσμί’ Κι αν κάτ’ς ομματι͜άζ’νε σε, φιλώ, ξεματι͜άζω σε Τα καρδίας εμουν κρού’ν, πελίν έντον ντ’ αγαπούν Θα σπίγγω τ’ εσόν το χ̌έρ’ κι άψιμον η ψ̌η μ’ ας παίρ’ Βάλεν έναν χαϊμαλί για τ’ ομμάτι͜α τη κοσμί’ Κι αν κάτ’ς ομματι͜άζ’νε σε, φιλώ, ξεματι͜άζω σε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ατεινές | αυτηνής | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| βάλεν | (προστ.) βάλε | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εκεινές | εκείνης | ||
| εμουν | μας | ||
| έντον | έγινε | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ισ̌μάρ’ | νεύμα, νόημα | işmar/նշմար | |
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| κάτ’ς | κάποιος/α | ||
| κοσμί’ | κόσμου | ||
| κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ομματι͜άζ’νε | ματιάζουν | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πελίν | φανερό, εμφανές, πρόδηλο | belli | |
| σπίγγω | σφίγγω | ||
| χ̌ειλόπα | χειλάκια | ||
| χ̌έρ’ | χέρι | ||
| χαϊμαλί | φυλαχτό | hamayıl/ḥamā´il | |
| χαρί͜εις | χαρίζεις | ||
| χορτάζω | χορταίνω | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ατεινές | αυτηνής | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| βάλεν | (προστ.) βάλε | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εκεινές | εκείνης | ||
| εμουν | μας | ||
| έντον | έγινε | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ισ̌μάρ’ | νεύμα, νόημα | işmar/նշմար | |
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| κάτ’ς | κάποιος/α | ||
| κοσμί’ | κόσμου | ||
| κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ομματι͜άζ’νε | ματιάζουν | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πελίν | φανερό, εμφανές, πρόδηλο | belli | |
| σπίγγω | σφίγγω | ||
| χ̌ειλόπα | χειλάκια | ||
| χ̌έρ’ | χέρι | ||
| χαϊμαλί | φυλαχτό | hamayıl/ḥamā´il | |
| χαρί͜εις | χαρίζεις | ||
| χορτάζω | χορταίνω | ||
| ψ̌η | ψυχή |

