Κοντόχλωμή μου λεμονιά, με τ’ άνθια στολισμένη Την μέρα που σ’ απάντησα ήταν ευλογημένη Και τώρα που σ’ αγάπησα επλάγιασα στην κλίνην Δεξιά κάθε¹ στην κάμαρην δεξιά κάθε στην κλίνη Κάτσε και παρηγόρα με, με τα γλυκά σου χείλη Κι όντες θα βγαίνει η ψυχή μ’ κάτσε, σαβάνιασέ με Μη βάλεις με σ’ ολόμαυρα μήτε σ’ όλον μου μαύρα Βάλε με στα ολόχρυσα, που ’χεις εσύ ραμμένα Κι όντες με παίρνουν και διαβούν από τον μαχαλά σου Μη φοβηθείς την μάνα σου και τράβα τα μαλλιά σου Κι όνταν με παίρνουν και διαβούν απ’ τ’ Αϊ-Γιώργη την πόρτα Βγάλε, πουλί μου, μια φωνή να μαραθούν τα χόρτα Όνταν με παίρνουν και διαβούν σ’ Αϊ-Γιώργη την μέση Βγάλε, πουλί μου, μια φωνή και ο κουμπές² να πέσει Όταν μου διαβάζουνε το Ευαγγέλιον μου Τότε, τριανταφυλλένια μου, βγάλε με απ’ τον νου σου Εκεί που πέθανεν ο νιος εβγήκεν κυπαρέσσιν Κι εκεί που πέθανε η νια εβγήκε λεμονίτσα Κάθε Χριστού, κάθε Λαμπρή, με το Χριστός Ανέστη Το κυπαρέσσιν έσκυβεν κι εφίλα την λεμονίτσα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| μαχαλά | γειτονιά | mahalle/maḥalle | |
| όνταν | όταν | ||
| όντες | όταν |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| μαχαλά | γειτονιά | mahalle/maḥalle | |
| όνταν | όταν | ||
| όντες | όταν |
Το τραγούδι καταγράφηκε από την Ασπασία Κ. Φιλιππίδου, κάτοικο Παλαιών Σφαγείων Αθηνών, η οποία το απήγγειλε στον Γεώργιο Βαλαβάνη. Μια παραλλαγή του τραγουδιού, η οποία πιθανόν ανήκει στα κερασουντέικα μοιρολόγια αλλά φέρει χαρακτηριστικά επείσακτου άσματος, εντόπισε ο Βαλαβάνης στη Νίσυρο. ¹ κάθε: κάτσε (κάθου) ² κουμπές (λ.τ. kubbe<λ.α. ḳubbe): θόλος, ημισφαιρική στέγη, ή σφαιρικό τμήμα στέγης
