Στα χίλια οκτακόσια και τα ’κοσιεφτά ακούστε τ’ έχει γίνει στης Πύλου τα νερά Καράβια δεκαέξι, εγγλέζικα τα τρία φραντζέζικα οκτώ και ρούσικα τα πέντε Περιμένουν τον μπουνέντη να μπουν στο Νιόκαστρο εμπαίνουν ένα-ένα, με σιγανό αέρα Έμορφα, τακτικά, σαν να ’σαν μαθημένα και διδασκαλεμένα τ’ Ευρώπης τα παιδιά Ρίχνει την σκαμπαμπία¹ Εγγλέζος με την βία στον Καπετάν πασά² του λέγει: «Τράβα χέρι, κι απ’ των Γραικών τα μέρη, σου λέγω παρευθύς» κι εκείνος τ’ απεκρίθη και του απελογήθη: «Ανασουνού σιγκτίμ, κιαβούρη πεζεβέγκη³ κι εσένα τι σου μέλλει, τώρα θε να χαθείς» Σύρει τον δραγουμάνο, στον καίσαρον απάνω κόβει την κεφαλήν, στο πέλαγος τον ρίχνει Τόσον δεν συλλογίσθη το άνομο σκυλί κόβει και τους Εγγλέζους, τους φοβερούς ματρόζους Τον ένα βάλει φράγκο, τον άλλον του πολέμου να κάνουνε ραμπάγιο, να μη προσμένουν πια
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| έμορφα | όμορφα | ||
| ’σαν | (έσαν, γ’ πληθ.) ήταν |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| έμορφα | όμορφα | ||
| ’σαν | (έσαν, γ’ πληθ.) ήταν |
Το τραγούδι καταγράφηκε από τον Κακούλη Π. Κακούλη, κάτοικο Καλλιθέας Αθηνών, ο οποίος το απήγγειλε στον Γεώργιο Βαλαβάνη. Ο Βαλαβάνης αναφέρει ότι δεν εντόπισε κάποια αντίστοιχη παραλλαγή του τραγουδιού του Ναυαρίνου σε καμία από τις δημοσιευμένες λαογραφικές μελέτες. Παρ’ όλα αυτά, το τραγούδι αποτελεί ένα ιδιαίτερα γνωστό ιστορικό άσμα με ρίζες στην Πελοπόννησο, το οποίο αναφέρεται στη ναυμαχία των ευρωπαϊκών συμμαχικών δυνάμεων ενάντια στον οθωμανικό στόλο. Ήταν διαδεδομένο τόσο στην ηπειρωτική όσο και στη νησιωτική Ελλάδα. ¹ σκαμπαμπία (ιταλ. scampavia): ελαφριά άκατος ή λέμβος, που χρησιμοποιείται σε πολεμικά κυρίως πλοία ή σε λιμάνια για βοηθητικές εργασίες ² Καπετάν πασά: Εννοεί τον Καπουδάν πασά (Kapudan Paşa), ο μεγάλος ναύαρχος του στόλου στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο οποίος είχε υπό την δικαιοδοσία του και ορισμένα νησιά και παράλιες περιοχές στο χώρο του Αιγαίου. ³ anasını siktiğim gavur pezevenk: γ*** τη μάνα σου, άπιστε, ρουφιάνε
