Κι όλα τα δέντρα ρώτησα κι όλα διπλοχαιρέτησα -Ποιό δέντρον έχει την φιλήν, έχ̌’ ατο νύχτα κι η αυγή και η δική μ’ απομονή; Κυπαρισσάκι μου φουντωτό π’ έχεις στην ρίζαν κρυό νερό Και στην κορφήν χρυσό σταυρόν κι απάνω στον χρυσό σταυρόν Κάθετ’ αητός κι η πέρδικα κι η πέρδικα πουλίν κρατεί Και το πουλίν χαρτίν κρατεί και μέσα γράφει το χαρτίν «Όποιος φιλήσει κι αρνηστεί στο αίμα μου να βαπτιστεί»
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| έχ̌’ | έχει | ||
| κρατεί | κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει | ||
| φιλήν | φίλημα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| έχ̌’ | έχει | ||
| κρατεί | κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει | ||
| φιλήν | φίλημα |
Και το τραγούδι αυτό ανήκει στα γαμήλια άσματα που λέγονται μετά το στεφάνωμα, στο σπίτι του γαμπρού και αποτελεί συνέχεια των τραγουδιών που λέγονται με την ίδια μελωδία στο χορό «κοτσαγγέλι». Οι στίχοι του, μάλιστα, από τα μισά μέχρι το τέλος είναι ίδιοι σχεδόν με το «Απ’ όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού».
