Αυγήν, αυγήν επέρασα [γιαρένι μου] κόρ’, απ’ τον μαχαλά σου Ραγμάδα ’χεν η πόρτα σου [γιαρένι μου] κι είδα την αφεντιά σου Είδα τ’ αγγελικό σ’ κορμί [γιαρένι μου] στην κλίνην που κοιμάσαι Στην κλίνη και στο πάπλωμα, [γιαρένι μου] σ’ έξι ψιλά σεντόνια Κερίν κρατεί η μάνα σου, [γιαρένι μου] λαμπάδ’ η αδελφή σου και πλέκουν τα ξανθά μαλλιά σ’, [γιαρένι μου] σ’ ολόχρυσα πλεξούδια Κι η κόρη ενεστέναξεν [γιαρένι μου] και βαριαναστενάζει -Ντ’ έχεις κόρη μ’ και θλίβεσαι [γιαρένι μου] και βαριαναστενάζεις; Γιάμ’ είν’ τα ρούχα σου παλιά [γιαρένι μου] και τα μεταξωτά σου; -Φωτιά να κάψ’ τα ρούχα μου [γιαρένι μου] και τα μεταξωτά μου Τον εγαπώ παντρεύουνε [γιαρένι μου] κι εμέν παρηγορεύουν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
| γιαρένι | φίλος/η, ο/η σύντροφος, αγαπημένος/η | yâren/yārān | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| ενεστέναξεν | αναστέναξε | ||
| κρατεί | κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει | ||
| μαχαλά | γειτονιά | mahalle/maḥalle |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
| γιαρένι | φίλος/η, ο/η σύντροφος, αγαπημένος/η | yâren/yārān | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| ενεστέναξεν | αναστέναξε | ||
| κρατεί | κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει | ||
| μαχαλά | γειτονιά | mahalle/maḥalle |
Το τραγούδι καταγράφηκε από την Αντιγόνη Κυφίδου, κόρη του αείμνηστου διδασκάλου της Κερασούντας Χατζίκα Κυφίδη, κάτοικο συνοικισμού Σκοπευτηρίου της Καλλιθέας Αττικής, η οποία το απήγγειλε στον Γεώργιο Βαλαβάνη. Το τραγούδι ανήκει στον κύκλο των γαμήλιων ασμάτων που τραγουδιόταν στη διαδικασία του ντυσίματος της νύφης. Η τελετουργία αυτή λάμβανε χώρα είτε το προηγούμενο βράδυ είτε το πρωί πριν από τον γάμο, όταν νέοι και νέες συγκεντρώνονταν στο σπίτι της νύφης για να τη ντύσουν και να τη στολίσουν. Τα μαλλιά της πλέκονταν σε πλεξούδες, μέσα στις οποίες έραβαν μικρά φλουριά. Ορισμένα κορίτσια ετοίμαζαν τα χαβέκας, δηλαδή μικρές σειρές από φλουριά, που τοποθετούνταν στην πλεξούδα στο πίσω μέρος του κεφαλιού της νύφης. Κατά τη διάρκεια αυτής της προετοιμασίας, οι δύο ομάδες των νέων – συνήθως τα κορίτσια από τη μία και τα αγόρια από την άλλη – τραγουδούσαν παραδοσιακά τραγούδια, όπως το συγκεκριμένο, συνοδεία ντεφιού και κάποιες φορές βιολιού, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα γεμάτη συγκίνηση και μελαγχολία.
