Πουλόπο μ’, πώς ενέσπαλες;
| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Αχπάσκουμαι σην ξενιτει͜άν, πάω σην Γερμανίαν Αφήνω τη γαρή μ’ οπίσ’ με τα δύο παιδία μ’ Αχπάσκουμαι σην ξενιτει͜άν, πουλόπο μ’, με το τρένον Δύο βραδάς επέμ’νανε, απόψ’ μετ’ εμέν μένον Σην ξενιτείαν που θα πάει πρέπ’ να έχ̌’ τρανόν καρδίαν Το κύρ’ν ατ’ και τη μάναν ατ’ ’κι θα ελέπ’ καμίαν Πουλόπο μ’, πώς ενέσπαλες τ’ έμορφον την πατρίδαν; Εφέκες μας αρ’/και ορφανά κι επήρες γερμανίδαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αχπάσκουμαι | αναχωρώ, φεύγω, κινώ για | ||
| βραδάς | βράδια | ||
| γαρή | σύζυγος, γυναίκα | karı | |
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| ενέσπαλες | ξέχασες | ||
| επέμ’νανε | απόμειναν | ||
| εφέκες | άφησες | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κύρ’ν | κύρη, πατέρα | ||
| μένον | (προστ.) μείνε | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αχπάσκουμαι | αναχωρώ, φεύγω, κινώ για | ||
| βραδάς | βράδια | ||
| γαρή | σύζυγος, γυναίκα | karı | |
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| ενέσπαλες | ξέχασες | ||
| επέμ’νανε | απόμειναν | ||
| εφέκες | άφησες | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κύρ’ν | κύρη, πατέρα | ||
| μένον | (προστ.) μείνε | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω |
