| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Η νύφε κι η πεθερά, ξένα ψ̌ήα ζωντανά, σ’ έναν οσπίτ’ απέσ’ ζουν, να ιεύ’νε ’κ’ επορούν Πρέπ’ να έχ’νε καλόν ψ̌ην να ζουν ήσυχον ζωήν Είνας τ’ αλληνές να λόγια να μη θέκ’νε σο σ̌κοινίν Πριν να βάλ’νε το στεφάν’ και ’ίνεται η χαρά, συμφωνίαν να ευτάν’ η νύφε κι η πεθερά Σ’ οσπίτ’ ντο είν’ τα δουλείας να ευτάνε εξ εμισείας¹ κι όταν είνας ’κ’ επορεί άλλε ούλι͜α να τερεί Η πεθερά καλατσ̌εύ’, η νύφε θα μασχαρεύ’ και ση νύφες το κουσούρ’ η πεθερά μ’ απομέν’ Όλα θα πάνε καλά, θα ’ίν’νταν χ̌ι͜όνια και νερά Θα ζούνε αγαπημένα η νύφε κι η πεθερά Η νύφε να λέει «μητέρα», η πεθερά «θα̤γατέρα» «Έλα ας δίγομε τα χ̌έρι͜α, μη χωρίζ’νε μας μαχ̌αίρι͜α» »Τρώγομε και πίνομε και καν’νάν μη δίγομε άλλα δικαιώματα ση χώρας τα στόματα» Και η νύφε θα τιμά ατέ πα την πεθεράν Η τιμή των τιμημένων, σ’ ατέν πα έρ’ται σειράν Η τιμή των τιμημένων, σ’ ατέν πα έρ’ται σειράν Η νύφε πρέπ’ να τιμά ατέ πα την πεθεράν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άλλε | άλλη | ||
| αλληνές | αλληνής | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| ατέ | αυτή | ||
| ατέν | αυτήν | ||
| βάλ’νε | βάλουν | ||
| δίγομε | δίνουμε | ||
| δουλείας | (ονομ. πληθ.) δουλειές, (γεν. ενικ.) δουλειάς | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| είνας | ένας/μία | ||
| επορεί | μπορεί | ||
| επορούν | μπορούν | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ευτάν’ | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| ευτάνε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| έχ’νε | έχουνε | ||
| θέκ’νε | θέτουν, τοποθετούν, βάζουν | ||
| ιεύ’νε | ταιριάζουν | uymak | |
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’ίν’νταν | γίνονται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλατσ̌εύ’ | μιλάω/ει, συνομιλώ/ει, συζητώ/άει | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| κουσούρ’ | κουσούρι, ελάττωμα | kusur/ḳuṣūr | |
| μασχαρεύ’ | αστειεύεται, διακωμωδεί | maskara/masḫara | |
| νύφε | νύφη | ||
| νύφες | νύφης | ||
| οσπίτ’ | σπίτι | hospitium<hospes | |
| ούλι͜α | όλα | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πίνομε | πίνουμε | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω | ||
| τερεί | κοιτάει | ||
| τρώγομε | τρώμε | ||
| χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς | ||
| χωρίζ’νε | χωρίζουν, ξεδιαλέγουν | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άλλε | άλλη | ||
| αλληνές | αλληνής | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| ατέ | αυτή | ||
| ατέν | αυτήν | ||
| βάλ’νε | βάλουν | ||
| δίγομε | δίνουμε | ||
| δουλείας | (ονομ. πληθ.) δουλειές, (γεν. ενικ.) δουλειάς | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| είνας | ένας/μία | ||
| επορεί | μπορεί | ||
| επορούν | μπορούν | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ευτάν’ | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| ευτάνε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| έχ’νε | έχουνε | ||
| θέκ’νε | θέτουν, τοποθετούν, βάζουν | ||
| ιεύ’νε | ταιριάζουν | uymak | |
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’ίν’νταν | γίνονται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλατσ̌εύ’ | μιλάω/ει, συνομιλώ/ει, συζητώ/άει | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| κουσούρ’ | κουσούρι, ελάττωμα | kusur/ḳuṣūr | |
| μασχαρεύ’ | αστειεύεται, διακωμωδεί | maskara/masḫara | |
| νύφε | νύφη | ||
| νύφες | νύφης | ||
| οσπίτ’ | σπίτι | hospitium<hospes | |
| ούλι͜α | όλα | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πίνομε | πίνουμε | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω | ||
| τερεί | κοιτάει | ||
| τρώγομε | τρώμε | ||
| χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς | ||
| χωρίζ’νε | χωρίζουν, ξεδιαλέγουν | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
¹ Εξ ημισείας: κατά το ήμισυ
