| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Ο γέρον το όνειρον [και] ντο είδεν τ’ αποψιζ’νόν Ατός ντό πολλά εχάρεν η νύχτα ους να μερών’! Τρυγόνα σα χ̌έρι͜α εκράτ’νεν, ατέ -ν- εσκουντούλιζεν Κι ας σα φτερά εσκάλωσεν ατέναν εφτούλιζεν Τα περασμένα ντ’ έχασεν εθέλ’νεν να επεβγάλλ’νεν Όλα απέσ’ σ’ ένα νύχταν ας σο νουν ατ’ να εβγάλλ’νεν Σ’ όνειρον ατ’ λαταρίζ’, και -ν- η γραία εγνεφίζ’ Λέει η γραία «Ανάθεμα σε! Γιάτι, γέρο, ’κι κοιμάσαι;» Τον πουρνόν όντες εγνέφ’σεν τερεί κι ελέπ’ την τρυγόναν Και σο γιάν’ ατ’ εκοιμούσουν η μαύρεσσα η κορώνα Σα ποδαρομύτι͜α απάν’ εξέβεν ας σην οτάν «Καλόν έν’ και τ’ όνειρον» λέει «σα γεράματα -ν- απάν’»
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αποψιζ’νόν | αποψινό/ή | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατέ | αυτή | ||
| ατέναν | αυτήν | ||
| ατός | αυτός | ||
| γιάν’ | πλάι, πλευρά | yan | |
| γραία | γριά | ||
| εβγάλλ’νεν | έβγαζε | ||
| εγνεφίζ’ | ξυπνάει | ||
| εγνέφ’σεν | ξύπνησε | ||
| εθέλ’νεν | ήθελε | ||
| εκοιμούσουν | κοιμόταν | ||
| εκράτ’νεν | κρατούσε | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξέβεν | βγήκε, ανέβηκε | ||
| επεβγάλλ’νεν | ξεπλήρωνε, ανταπέδιδε, επανόρθωνε | ||
| εσκάλωσεν | ξεκίνησε, άρχισε, εκκίνησε ένα έργο/δουλειά | ||
| εσκουντούλιζεν | ευωδίαζε | ||
| εφτούλιζεν | μαδούσε | ||
| εχάρεν | χάρηκε | ||
| έχασεν | έχασε, έδιωξε, πέταξε κτ | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορώνα | (ή κορόνα) κουρούνα, μτφ. προσφώνηση γυναίκας (για γυναίκα που χήρεψε), μτφ. καημένη | κορώνη | |
| λαταρίζ’ | σαλεύει, κινείται ελαφρώς | ||
| μαύρεσσα | μαύρη | ||
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| όντες | όταν | ||
| οτάν | δωμάτιο | oda | |
| ους | ως, μέχρι | ||
| ποδαρομύτι͜α | οι μύτες των ποδιών | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πουρνόν | πρωί, πρωινό, επαύριον | ||
| τερεί | κοιτάει | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αποψιζ’νόν | αποψινό/ή | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατέ | αυτή | ||
| ατέναν | αυτήν | ||
| ατός | αυτός | ||
| γιάν’ | πλάι, πλευρά | yan | |
| γραία | γριά | ||
| εβγάλλ’νεν | έβγαζε | ||
| εγνεφίζ’ | ξυπνάει | ||
| εγνέφ’σεν | ξύπνησε | ||
| εθέλ’νεν | ήθελε | ||
| εκοιμούσουν | κοιμόταν | ||
| εκράτ’νεν | κρατούσε | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξέβεν | βγήκε, ανέβηκε | ||
| επεβγάλλ’νεν | ξεπλήρωνε, ανταπέδιδε, επανόρθωνε | ||
| εσκάλωσεν | ξεκίνησε, άρχισε, εκκίνησε ένα έργο/δουλειά | ||
| εσκουντούλιζεν | ευωδίαζε | ||
| εφτούλιζεν | μαδούσε | ||
| εχάρεν | χάρηκε | ||
| έχασεν | έχασε, έδιωξε, πέταξε κτ | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορώνα | (ή κορόνα) κουρούνα, μτφ. προσφώνηση γυναίκας (για γυναίκα που χήρεψε), μτφ. καημένη | κορώνη | |
| λαταρίζ’ | σαλεύει, κινείται ελαφρώς | ||
| μαύρεσσα | μαύρη | ||
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| όντες | όταν | ||
| οτάν | δωμάτιο | oda | |
| ους | ως, μέχρι | ||
| ποδαρομύτι͜α | οι μύτες των ποδιών | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πουρνόν | πρωί, πρωινό, επαύριον | ||
| τερεί | κοιτάει | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας |
