Και να ’χω δύο σεβντάδες

[Και] Παρασ̌κευή σα πρόβατα,
[Έι! Πουλί μ’ και -ν- αρνί μ’]
[και] τη Σάββα σα χορτάρι͜α
[Άτσ̌απα και γιατί;]
[Και] Την Κερεκήν αντρίζ’ν’ ατεν,
[Έι! Πουλί μ’ και -ν- αρνί μ’]
[και] με τα πολλά τα κάλλι͜α
[Άτσ̌απα και γιατί;]

[Και -ν-] Ακόμαν ντο είμαι -ν- εγώ,
[Έι! Πουλί μ’ και -ν- αρνί μ’]
[και] να έχω δύο σεβντάδες;
[Άτσ̌απα και γιατί;]
[Και] Τ’ έναν έν’ για τα κορτσόπα,
[και] τ’ άλλο για τοι χ̌εράδες
[Φύγον κι έλα μετ’ εμέν]

[Και -ν-] Εφτά κουνία να κουνί͜εις,
[Έι! Πουλί μ’ και -ν- αρνί μ’]
[και] πάντα θα είσαι χ̌έρα
[Φύγον κι έλα μετ’ εμέν]
[Εχ!] Όντες κρούγω -ν- εγώ σο νου σ’
να λες «εποίκα κι εύρα»-ν,
[Φύγον κι έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν]