Βιογραφικό
Στυλιανός Κεσίδης
|
Ο Στέλιος Κεσίδης, γεννημένος το 1927 στον Άγιο Βαρθολομαίο Φλώρινας, υπήρξε ένας από τους σημαντικούς λυράρηδες της περιοχής, συνεχιστής μιας μακράς μουσικής παράδοσης με ρίζες στη Φυσερά της Τραπεζούντας. Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Νικολάου Κεσίδη και της Σοφίας Κουσίδου και μεγάλωσε μέσα σε περιβάλλον γεμάτο ήχους και μελωδίες, καθώς τόσο ο πατέρας του όσο και ο παππούς του, Γιώργος, ήταν αναγνωρισμένοι λυράρηδες στον Πόντο.
Ο Στέλιος μυήθηκε στη λύρα από τον παππού του σε ηλικία οκτώ ετών, κρυφά σχεδόν από τον πατέρα του, ο οποίος, παρότι μουσικός, δεν ήθελε ο γιος του να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο, έχοντας ο ίδιος βιώσει τις κακουχίες και τις στερήσεις της ζωής του λυράρη στα γλέντια των αγάδων στην Τραπεζούντα. Παρ’ όλα αυτά, ο Στέλιος, με επιμονή και πάθος, καλλιέργησε το ταλέντο του και σύντομα έγινε ο λυράρης κάθε τοπικού μουχαπετιού, γλεντιού και γάμου.
Με την εγκατάσταση της οικογένειάς του το 1948 στο Αμμοχώρι, ο Στέλιος γνώρισε και συνεργάστηκε με άλλους λυράρηδες της περιοχής, όπως τον Νίκο Ιωαννίδη και τον Πέτρο Παναγιωτίδη, ενώ συχνά συνόδευε με τη λύρα του τη Βέτα Τσακιρίδου. Αξέχαστη του έμεινε η συνάντηση με τον Γώγο Πετρίδη το 1950 στο Φίλυρο, όπου υπηρετούσε ως στρατιώτης, και όπου είχε την ευκαιρία να γνωρίσει και τον γιο του, Κώστα. Ο ίδιος θεωρούσε τον Γώγο, τον Κώστα και τον Γιωργούλη Κουγιουμτζίδη ως κορυφαίους λυράρηδες, έχοντας μάλιστα παίξει με τον τελευταίο σε επίσκεψή του στον Άγιο Βαρθολομαίο.
Ο Στέλιος αγαπούσε βαθιά τη μουσική του τόπου του. Διατηρούσε ως κειμήλιο τη λύρα του πατέρα του, κατασκευασμένη από τον παππού του στον Πόντο, και δίδασκε στους νέους με ευθύνη και σεβασμό προς την παραδοσιακή ποντιακή μουσική. Πίστευε ότι η λύρα πρέπει να παίζει καθαρά, χωρίς τεχνάσματα και υπερβολές. Ήταν, επίσης, από τους λίγους που διατηρούσαν στη μνήμη και στο ρεπερτόριό τους το «Φυσερέτ’κον», μια παλιά μορφή του χορού Σέρα, ιδιαίτερη για τους Ποντίους της Φυσεράς.
Από τον Άγιο Βαρθολομαίο καταγόταν επίσης ο Ανέστης Πανίδης και ο Γιάννης Σιδηρόπουλος, οι οποίοι με τη σειρά τους συνέβαλαν στην πολιτιστική φυσιογνωμία του χωριού. Ο Στέλιος Κεσίδης δεν υπήρξε μόνο δεξιοτέχνης αλλά και δάσκαλος. Συνόδευσε για πολλά χρόνια τα χορευτικά τμήματα της Ευξείνου Λέσχης Φλώρινας και δίδαξε πλήθος νέων.
Η μουσική παράδοση της οικογένειας Κεσίδη συνεχίζεται και σήμερα από τον εγγονό του, που φέρει το όνομά του. Μέσα από τη λύρα, τα τραγούδια και τις αφηγήσεις του, ο Στέλιος άφησε ένα ζωντανό αποτύπωμα στον πολιτισμό της Φλώρινας και των Ποντίων ευρύτερα.
Απεβίωσε την 11η Μαρτίου του 2024 αφήνοντας πίσω του μια σημαντική παρακαταθήκη.
Albums/Singles (1)
