Τη σεβταλή η καρδία

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Νίκος Μιχαηλίδης, Φίλιππος Κεσαπίδης

Τη σεβνταλή η καρδία
έχει δύο αυλάκια
Ας σ’ έναν τρέχ’νε αίματα
κι ας σ’ άλλο τα φαρμάκια

Τρώει ο λύκον την κερβάναν
κι όλιον το καλόν το χτήνον
Πόσα βραδάς εμόνασες
εμέν τον Κωνσταντίνον;

Σεβντάν έχω, σεβντάν πουλώ
άι! σεβνταλής γυρίζω
Σεβντάν έχω σην καρδία μ’
και πώς να ταγιανίζω;

Τρώει ο λύκον την κερβάναν
κι όλιον το καλόν το χτήνον
Πόσα βραδάς εμόνασες
εμέν τον Κωνσταντίνον;

Το σεβνταλήν τον άνθρωπον
εγώ πολλά λυπούμαι
Εδέβεν σο κιφαλόπο μ’,
’κ’ επόρ’να ν’ εκοιμούμ’νε

Τρώει ο λύκον την κερβάναν
κι όλιον το καλόν το χτήνον
Πόσα βραδάς εμόνασες
εμέν τον Κωνσταντίνον;

Σεβνταλής όντες αρρωσταίν’
σο γιάν’ ατ’ ξάι μη πάτε
Αφήστε͜ ατον ας υποφέρ’
ας πάει ψοφά και χάται

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
βραδάς	βράδια
γιάν’	πλάι, πλευρά	yan
εδέβεν	πήγε, διάβηκε, διέσχισε, ξεπέρασε	διαβαίνω
εκοιμούμ’νε	κοιμόμουν
εμόνασες	φιλοξένησες για διανυκτέρευση
επόρ’να	μπορούσα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κερβάναν	αγελάδα που προπορεύεται της αγέλης, αλλά και ονομασία που δινόταν σε ζώο	kervan/kārbān=καραβάνι
κιφαλόπο	κεφαλάκι
λυπούμαι	λυπάμαι
ξάι	καθόλου
όλιον	όλο, ολόκληρο
όντες	όταν
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σεβνταλή	ερωτοχτυπημένο, ερωτευμένο	sevdalı
σεβνταλήν	ερωτοχτυπημένο, ερωτευμένο	sevdalı
σεβνταλής	ερωτοχτυπημένος, ερωτευμένος	sevdalı
σεβντάν	αγάπη, έρωτα	sevda/sevdā
ταγιανίζω	αντέχω, βαστάω, υπομένω	dayanmak
τρέχ’νε	τρέχουν
χάται	χάνεται
χτήνον	αγελάδα