Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ένας Καυκάσιος Γιάννης Χαραλαμπίδης Ση Σαντάν μία φορά! Ση Σαντάν μίαν φοράν -ι [αρ’ λελεύω σ’(ε)] εντώκεν τρανόν ποράνιν [ντό να λέγω;] Ουρανός καθαρός έτονε [λελεύω σε] λίβος πα πουδέν ’κ’ εφαίν’τον [ντό να λέγω;] Άλλ’ επέγ’νανε σα ξύλα, [αρ’ λελεύω] άλλ’ εποίν’νανε τα φύλλα [ντό να λέγω;] Άλλ’ εσέρευαν χορτάρι͜α, [γιαρ λελεύω] άλλ’ επλέκανε τ’ ορτάρι͜α [ντό να λέγω;]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| εντώκεν | χτύπησε | ||
| επέγ’νανε | πήγαιναν | ||
| επλέκανε | έπλεκαν | ||
| εποίν’νανε | έκαναν, έφτιαχναν | ποιέω-ῶ | |
| εσέρευαν | μάζευαν | σωρεύω | |
| έτονε | ήταν | ||
| εφαίν’τον | φαινόταν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| λίβος | σύννεφο | λίβος<λείβω | |
| μίαν | μια φορά | ||
| ορτάρι͜α | μάλλινες κάλτσες | ἀορτήρ | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| ποράνιν | μπόρα, καταιγίδα | boran<βενετ. bora<λατ. Boreas <Βορέας (αντιδάνειο) | |
| πουδέν | πουθενά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| εντώκεν | χτύπησε | ||
| επέγ’νανε | πήγαιναν | ||
| επλέκανε | έπλεκαν | ||
| εποίν’νανε | έκαναν, έφτιαχναν | ποιέω-ῶ | |
| εσέρευαν | μάζευαν | σωρεύω | |
| έτονε | ήταν | ||
| εφαίν’τον | φαινόταν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| λίβος | σύννεφο | λίβος<λείβω | |
| μίαν | μια φορά | ||
| ορτάρι͜α | μάλλινες κάλτσες | ἀορτήρ | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| ποράνιν | μπόρα, καταιγίδα | boran<βενετ. bora<λατ. Boreas <Βορέας (αντιδάνειο) | |
| πουδέν | πουθενά |
Μη τραγουδισμένο εδώ Τ’ ουρανού τα καταρράχτι͜α ενοίγαν δια μίας Και ους ν’ ακούς ν’ αηλί εμάς Ντό έν’ αβούτο η αντάρα και τη Θεού η κατάρα; Ντό έν’ αβούτο, γουρπάν’ σ’! Θα φουρκίζ’ και τοι τσ̌οπάν’ς
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 