Καπιτάν Ευκλείδης

Προβολή Τραγουδιού

Ε! μαύρε Τσ̌ορτανίκα,
για τον Ευκλείδην έγραψες
τραγωδίας αΐκα!

Πέντε χρόνι͜α σ’ αντάρτικα
ση Σαντάς τα ραχ̌ία
Πέντε χρόνι͜α ετυράννιζεν
των άπιστων τα ψ̌ήα
Πέντε χρόνι͜α ετυράννιζεν
τα τούρκικα τα ψ̌ήα
Καπιτάνε μ’, Ευκλείδη!

Ατός που ’κ’ εφογούτονε
σπαθία και μαχ̌αίρι͜α
πώς εγροίκ’σεν και -ν- ερρούξεν
ση Χάρονος τα χ̌έρι͜α;
Καπιτάνε μ’, Ευκλείδη! / Ε! μαύρον παλληκάριν!

Ευκλείδη μ’, τα παλληκάρι͜α σ’
εσέναν αραεύ’νε
Όθεν στέκ’νε και κάθουνταν
μοιρολογούν και κλαίγ’νε
Καπιτάνε μ’, Ευκλείδη!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αΐκα	τέτοια/ες
αραεύ’νε	ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν	aramak
ατός	αυτός
εγροίκ’σεν	κατάλαβε
ερρούξεν	έπεσε
ετυράννιζεν	τυραννούσε, ταλαιπωρούσε
εφογούτονε	φοβόταν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κάθουνταν	κάθονται
καπιτάνε	καπετάνιε
κλαίγ’νε	κλαίνε
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
σπαθία	σπαθιά
στέκ’νε	στέκουν
τραγωδίας	τραγούδια
Χάρονος	Χάρου
ψ̌ήα	ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα