Σαββέλη λέγ’νε με

Προβολή Τραγουδιού

expand_content

Εμέν Σαββέλη¹ λέγ’νε με
τη τραγωδί’ [και ξαν] τεχνίτες
Οι Κρωμέτ’ ’κ’ ινανεύ’ν ατο
ντο είμαι [και/γιαρ] και Ιμερίτες

Εγώ ση Κανάρ’ το πεγάδ’,
τ’ αρνί μ’ εσαρουλεύτα
Ενεθεμάτ’σα εγώ εμέν
την ώραν ντ’ εγεννέθα

Τρώγω σε, Μέλη μ’, τρώγω σε,
νε μέλι μ’, [και] νε σ̌εκέρι μ’,
Απόψ’ είδα σε σ’ όρωμα μ’
εκείσ’νε απάν’ και σο χ̌έρι μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απάν’	πάνω
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
εγεννέθα	γεννήθηκα
εκείσ’νε	κειτόσουν, ξάπλωνες
ενεθεμάτ’σα	αναθεμάτισα
εσαρουλεύτα	τυλίχθηκα, αγκάλιασα, ήμουν προσκολλημένος πάνω
ινανεύ’ν	πιστεύουν, εμπιστεύονται	inanmak
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
λέγ’νε	λένε
ξαν	πάλι, ξανά
όρωμα	όνειρο
πεγάδ’	βρύση
σ̌εκέρι	ζάχαρη, γλυκό/ά	şeker < şakar (περσ.) < śakkharā (οψ. σανσκ.) < śárkarā (σανσκριτ.)

https://bit.ly/savvelisgiakoustidis

Σημειώσεις

¹ Σαββέλης Γιακουστίδης (1880 Ίμερα-1934 Πανόραμα Θεσ/νίκης), ξακουστός λυράρης της εποχής