Προβολή Τραγουδιού
Η καρδία μ’ |
Η καρδία μ’Στιχουργοί: Γιώργος Μαυρίδης
Συνθέτες: Γιώργος Παπαδόπουλος
Καλλιτέχνες: Γιώργος Παπαδόπουλος, Κωνσταντίνος Κωστελίδης, Χάρης Παπαδόπουλος
Έναν όραμαν που είχα έντονε αληθινόν Έρθες και τ’ ομμάτι͜α μ’ είδαν την ζωή μ’ να τσ̌ιτσ̌ακών’ Ο Θεόν πως αγαπά με, ρίζα μ’, εφανέρωσεν Κι ο παράδεισον ντ’ εθέλ’να εμπροστά μ’ εμέρωσεν Η καρδία μ’ πόρτα ’κ’ έχ̌’ έλα, έμορφο μ’, απέσ’ Είδα σε σο κατωθύρι μ’ κι η χαρά μ’ σ’ ομμάτι͜α μ’ βρέχ̌’ Η καρδία μ’ πόρτα ’κ’ έχ̌’ έλα, έμορφο μ’, απέσ’ Μετ’ εσέν εμπαίν’ ο ήλιον κι η ζωή μ’ χαράν ξαν έχ̌’ Τη καρδίας ι-μ’ το τάμα έν’ λαμπάδαν εμπροστά μ’ Και τα έμορφα σον κόσμον όλια έχ’ ατα σουμά μ’ Όρωμαν σο ψ̌όπο μ’ είσαι και καλλίον ’δέν πα ’κ’ έν’ Τρώγω το Θεό σ’, τερείς με κι ατό ευλογίαν έν’! Η καρδία μ’ πόρτα ’κ’ έχ̌’ έλα, έμορφο μ’, απέσ’ Είδα σε σο κατωθύρι μ’ κι η χαρά μ’ σ’ ομμάτι͜α μ’ βρέχ̌’ Η καρδία μ’ πόρτα ’κ’ έχ̌’ έλα, έμορφο μ’, απέσ’ Μετ’ εσέν εμπαίν’ ο ήλιον κι η ζωή μ’ χαράν ξαν έχ̌’ Η καρδία μ’ πόρτα ’κ’ έχ̌’ έλα, έμορφο μ’, απέσ’ Είδα σε σο κατωθύρι μ’ κι η χαρά μ’ σ’ ομμάτι͜α μ’ βρέχ̌’ Η καρδία μ’ πόρτα ’κ’ έχ̌’ έλα, έμορφο μ’, απέσ’ Μετ’ εσέν εμπαίν’ ο ήλιον κι η ζωή μ’ χαράν ξαν έχ̌’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| ατα | αυτά | ||
| βρέχ̌’ | βρέχει | ||
| ’δέν | τίποτα | ||
| εθέλ’να | ήθελα | ||
| εμέρωσεν | ξημέρωσε | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έμορφο | όμορφο | ||
| εμπαίν’ | μπαίνει | ||
| εμπροστά | μπροστά, πρωτύτερα | ||
| έν’ | είναι | ||
| έντονε | έγινε | ||
| έρθες | ήρθες | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| κατωθύρι | κατώφλι, η παράπλευρη και κάτω ξύλινη δοκός της πόρτας, ο πρόδρομος | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όλια | όλα | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όραμαν | όνειρο | ||
| όρωμαν | όνειρο | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| σουμά | κοντά | ||
| τερείς | κοιτάς | ||
| τσ̌ιτσ̌ακών’ | ανθοφορεί | çiçek | |
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
