Τα δάκρυα μ’ θα σπογγίζ’ ατα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Γιώργος Ιωαννίδης, Λάζος Ιωαννίδης

Τα δάκρυ͜α μ’ θα σπογγίζ’ ατα
σο λώμα σ’ την φανέλαν
Ούσνα θα στυχαρι͜άζ’νε με
αρ’ με τ’ εσόν την ὲλα

Είδα τ’ αρνόπο μ’ με την κλαίη
κι η ψ̌η μ’ ετογραεύτεν
Άτσ̌απα ντο εποίκα ατο
και -ν- επορανλανεύτεν;

[Και] ’Κι ’ξέρω ντο εποίκα ατο
και -ν- αποκαλατσ̌εύ’ με
Με τ’ αφορμάσ̌ι͜α τ’ς πολεμά
αρ’ για να καντουρεύ’ με

Τον κάντρο σ’ ετονάτεψα
κι όλιον το κοιμητήρι σ’
Ας σον πρόσωπο σ’ φαίνεται,
αρνί μ’, το μεκατίρι σ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αποκαλατσ̌εύ’	μιλάει απρεπώς, αποπαίρνει
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ατα	αυτά
άτσ̌απα	άραγε, αναρωτιέμαι	acaba/ʿacebā
αφορμάσ̌ι͜α	υποκρισίες, προφάσεις, ψεύτικες δικαιολογίες
ὲλα	ερχομός, άφιξη
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
επορανλανεύτεν	πλημμύρισε με δάκρυα, εκ του ποράν=μπόρα, καταιγίδα	boran<βενετ. bora<λατ. Boreas <Βορέας (αντιδάνειο)
εσόν	δικός/ή/ό σου
ετογραεύτεν	έγινε κομμάτια	doğramak
ετονάτεψα	διακόσμησα, στόλισα, (για τραπέζι) έστρωσα μεγαλοπρεπώς (προστ.), καλλώπισα	donatmak
καντουρεύ’	ξεγελάω/ει, εξαπατώ/ει, κοροϊδεύω/ει	kandırmak
κάντρο	κορνίζα, κάδρο, φωτογραφία	quadro
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
κλαίη	κλάμα, θρήνος
λώμα	ρούχο	λῶμα/λωμάτιον
μεκατίρι	αξία (ηθική), ποσότητα, ικανότητα	(ενικ.) miḳdār/ (πληθ.) meḳādīr/mawaqīdīr
ούσνα	μέχρι που, έως ότου
σπογγίζ’	σκουπίζω/ει
στυχαρι͜άζ’νε	συγχαίρουν, αγγέλουν ευχάριστο γεγονός
ψ̌η	ψυχή