Εγομώθανε τ’ ομμάτια μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ορχήστρα 1919

expand_content

Εγομώθανε τ’ ομμάτι͜α μ’
να νουνίζω και να κλαίγω
Τη καρδίας ι-μ’ τα πόνια
σ’ όλιον τον κόσμον να λέγω

Το χωρίο μ’, τα παρχάρι͜α
άξανα έρθαν σ’ ακίλι μ’
Εροθύμεσα την μάνα μ’,
τα ραχ̌ία και τον κύρη μ’

Τη καρδίας ι-μ’ η πόρτα
εσπαλίεν ας σα τέρτι͜α 
Άμον γυρευός ψουλαφώ
ξένους άνθρωπους σην πόρτα μ’

Το χωρίο μ’, τα παρχάρι͜α 
άξανα έρθαν σ’ ακίλι μ’
Εροθύμεσα την μάνα μ’,
τα ραχ̌ία και τον κύρη μ’

Αν χάμαι, έικιτι! παιδία,
φέρειτε με σα ραχ̌ία
Νέ νερό θέλω, νέ φαΐ
σώνουνε με τα πουλία

Το χωρίο μ’, τα παρχάρι͜α 
άξανα έρθαν σ’ ακίλι μ’
Εροθύμεσα την μάνα μ’,
τα ραχ̌ία και τον κύρη μ’

Ελάστα, επορπάτεσα 
χωρία και μεμλεκέτι͜α 
Άμον εσέναν πα ’κ’ είδα 
σον κόσμον, ε Τραπεζούντα!

Το χωρίο μ’, τα παρχάρι͜α 
άξανα έρθαν σ’ ακίλι μ’
Εροθύμεσα την μάνα μ’,
τα ραχ̌ία και τον κύρη μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ακίλι	μυαλό	akıl/ʿaḳl
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
άξανα	ξανά, πάλι
γυρευός	επαίτης, ζητιάνος
εγομώθανε	γεμίσανε, βούρκωσαν, κόμπιασαν
έικιτι	έκφραση αναπόλησης που υποδηλώνει νοσταλγία για κάτι παρελθοντικό ή εκδήλωση συμπόνοιας για κάποιον	hey gidi
ελάστα	περιφέρθηκα, τριγύρισα, περιπλανήθηκα	ἀλάομαι/ηλάσκω
επορπάτεσα	περπάτησα
έρθαν	ήρθαν
εροθύμεσα	νοστάλγησα
εσπαλίεν	σφαλίστηκε, έκλεισε εντελώς/πολύ καλά
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδίας	(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
μεμλεκέτι͜α	η επικράτεια	memleket
νέ	ούτε	ne
νουνίζω	σκέφτομαι
όλιον	όλο, ολόκληρο
ομμάτι͜α	μάτια
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παιδία	παιδιά
παρχάρι͜α	ορεινοί τόποι θερινής βοσκής
πόνια	(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
σώνουνε	αρκούν
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
χάμαι	χάνομαι, μτφ. πεθαίνω
χωρία	χωριά
ψουλαφώ	ζητώ