Τον Θεόν παρακαλώ

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Θεόφιλος Πουταχίδης, Παναγιώτης Θεοδωρίδης

Γουρπάν’, ψ̌η μ’, να ’ίνουμαι
ατού σ’ εσά τ’ ομμάτι͜α
Σ’ ατά ’δέν ’κι ταγιανεύ’
όλια ’ίν’νταν κομμάτι͜α

[Έι!] Τον Θεόν παρακαλώ
και τον Χριστόν δοξάζω
να ευρήκω σε μανάχον
φιλώ-φιλώ, χορτάζω

Έλα, ψ̌η μ’, και φέρον με
τη σεβντάς το βοτάνιν
να λαρώνω την καρδι͜ά μ’
ντ’ εποίκες περισ̌άνιν

[Έι!] Τον Θεόν παρακαλώ
και τον Χριστόν δοξάζω
να ευρήκω σε μανάχον
φιλώ-φιλώ, χορτάζω

’Φώταξεν ο πρόσωπο σ’
εγκάλια σ’ το χρυσόν-ι
Κιμιάν εγέντονε
το φίλεμαν τ’ εσόν-ι

[Έι!] Τον Θεόν παρακαλώ
και τον Χριστόν δοξάζω
να ευρήκω σε μανάχον
φιλώ-φιλώ, χορτάζω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ατά	αυτά
ατού	εκεί (σε τόπο ή σημείο που βρίσκεται σε κάποιο απόσταση)
γουρπάν’	θυσία	kurban/ḳurbān
’δέν	τίποτα
εγέντονε	έγινε
εγκάλια	αγκαλιά
εποίκες	έκανες, έφτιαξες	ποιέω-ῶ
εσά	δικά σου/σας
εσόν	δικός/ή/ό σου
ευρήκω	βρίσκω
’ίν’νταν	γίνονται
’ίνουμαι	γίνομαι
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιμιάν	φυτό μυθικό (το οποίο πιστεύεται ότι μεταβάλει μαγικά το γάλα σε βούτυρο ή ότι θεραπεύει όλες τις αρρώστιες), μτφ. κάτι το εξαιρετικά πολύτιμο ή αγαπητό & γι’ αυτό καλά φυλασσόμενο	kimya/kīmyāʾ<χύμα < χέω
λαρώνω	γιατρεύω, θεραπεύω
μανάχον	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
όλια	όλα
ομμάτι͜α	μάτια
σεβντάς	αγάπης, έρωτα	sevda/sevdā
ταγιανεύ’	αντέχει, βαστάει, υπομένει	dayanmak
φέρον	(προστ.) φέρε
φίλεμαν	φιλί
’φώταξεν	(εφώταξεν) φώτισε, έλαμψε
χορτάζω	χορταίνω
ψ̌η	ψυχή