Είσαι άγγελος σ’ ομμάτι͜α μ’

’Κι αγαπώ σε βίρι͜α λες με
και το ψ̌όπο σ’ τυραννί͜εις
Ήντι͜αν λέγω ’κ’ ινανεύ’ς με,
κι εμέν ξάι ’κι νουνί͜εις

Εσύ πουλί μ’, εσύ τ’ εμόν γιαβρίν,
για τ’ εμέν είσαι όλεν η ζωή μ’
Ντό να ευτάγω εμέν να ινανεύ’ς,
την καρδι͜ά σ’ και την ψ̌η σ’ να γαληνεύ’ς;

Είσαι άγγελος σ’ ομμάτι͜α μ’,
η ζωή μ’ και τα μουράτι͜α μ’
Είσαι ο χτύπος σην καρδία μ’,
ο Θεό μ’ κι η Παναΐα μ’

Εγάπ’ τ’ εμόν, εσύ
Τρανόν σεβντάν, εσύ
Τη κοσμί’ όλι͜α τα καλά
για τ’ εμέν είσαι εσύ

Όρκον ευτάγω σο Θεόν,
για εσέν η εγάπη μ’ έν’ τρανόν
Μη τυρα̤ννίεσαι και κλαις,
τη ψ̌η σ’ μη πογαλεύ’ς

Εγώ, πουλί μ΄, εγώ, τ’ εμόν γιαβρίν,
άλλεν εγάπ’ ’κι θέλω ση ζωή μ’
Ντο ’κι αγαπώ σε ξάι να μη νουνί͜εις,
την καρδι͜ά σ’ και την ψ̌η σ’ μη τυραννί͜εις

Είσαι άγγελος σ’ ομμάτι͜α μ’,
η ζωή μ’ και τα μουράτι͜α μ’
Είσαι ο χτύπος σην καρδία μ’,
ο Θεό μ’ κι η Παναΐα μ’

Εγάπ’ τ’ εμόν, εσύ
Τρανόν σεβντάν, εσύ
Τη κοσμί’ όλι͜α τα καλά
για τ’ εμέν είσαι εσύ

Όρκον ευτάγω σο Θεόν,
για εσέν η εγάπη μ’ έν’ τρανόν
Μη τυρα̤ννίεσαι και κλαις,
τη ψ̌η σ’ μη πογαλεύ’ς