Προβολή Τραγουδιού
Σο κιφάλι μ’ κατ’ λαλεί |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Ελπίδα Παναγιωτίδου, Κώστας Παναγιωτίδης, Χρήστος Παναγιωτίδης
Θεέ μ’, αέτσ’ άλλο μ’ ευτάς, [Ν’ αηλί εμέν, αμάν!] ντ’ έπαθες μετ’ εμέναν; [Ντό να ’ίνουμαι;] Για φέρον το μικρόν τ’ αρνί μ’, [Ν’ αηλί εμέν, αμάν!] για έπαρ’ με μετ’ ατέναν [Ντό να ’ίνουμαι;] Όι! Ν’ αηλί, ν’ αηλί, σο κιφάλι μ’ κατ’ λαλεί! Έμορφον που θα φιλεί, πάντα θα παρακαλεί Έμορφον π’ εφίλεσεν ξαν επαρακάλεσεν Του ήλ’ το φως θα κουβαλώ, [Ν’ αηλί εμέν, αμάν!] θα σύρ’ ατο σο ρέμαν [Ντό να ’ίνουμαι;] Για να βραδύν’ ολήγορα [Ν’ αηλί εμέν, αμάν!] κι έρχουμαι μετ’ εσένα [Ντό να ’ίνουμαι;] Όι! Ν’ αηλί, ν’ αηλί, σο κιφάλι μ’ κατ’ λαλεί! Έμορφον που θα φιλεί, πάντα θα παρακαλεί Έμορφον π’ εφίλεσεν ξαν επαρακάλεσεν Ο πρόσωπο σ’ τραντάφυλλον, [Ν’ αηλί εμέν, αμάν!] σην ψ̌η σ’ ευτάει εβόραν [Ντό να ’ίνουμαι;] Μυρίσκουμαι τραντάφυλλον [Ν’ αηλί εμέν, αμάν!] και κείμαι σην εβόραν [Ντό να ’ίνουμαι;] Όι! Ν’ αηλί, ν’ αηλί, σο κιφάλι μ’ κατ’ λαλεί! Έμορφον που θα φιλεί, πάντα θα παρακαλεί Έμορφον π’ εφίλεσεν ξαν επαρακάλεσεν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αέτσ’ | έτσι | ||
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
ατέναν | αυτήν | ||
βραδύν’ | βραδιάζει | ||
εβόραν | σκιά | ||
έμορφον | όμορφο | ||
έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
έρχουμαι | έρχομαι | ||
ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
εφίλεσεν | φίλησε | ||
ήλ’ | ήλιου | ||
’ίνουμαι | γίνομαι | ||
κατ’ | γιατί/γιατί δεν | ||
κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
κιφάλι | κεφάλι | ||
λαλεί | βγάζει λαλιά, καλεί, αποκαλεί, προσκαλεί, οδηγεί | ||
μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
μυρίσκουμαι | μυρίζω κτ, οσφραίνομαι | ||
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
ξαν | πάλι, ξανά | ||
ολήγορα | γρήγορα | ||
σύρ’ | σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει | ||
τραντάφυλλον | τριαντάφυλλο | ||
φέρον | (προστ.) φέρε | ||
ψ̌η | ψυχή |