Η ζιπούνα τ’ς έχ̌’ πλουμία

Χαμέλυνον, Καράκαπαν,
ας χαμελύν’ ο ήλιον
Θα έρ’ται και δι͜αβαίν τ’ αρνί μ’,
κόκκινον κι άμον μήλον 

Η ζιπούνα τ’ς έχ̌’ λογάδα̤
Πάει φέρ’ νερόν και πλύν’ α̤το
ας σ’ όλια τα πεγάδα̤
Η ζιπούνα τ’ς έχ̌’ πλουμία
Πάει φέρ’ νερόν και πλύν’ α̤το
ας σ’ όλια τα κρενία

Τ’ αρνόπο μ’, απάν’ σον παρχάρ’,
χαμαίμηλον σωρεύει
Όντες ο ήλιον είδεν α’,
άλλο ’κι βασιλεύει

Η ζιπούνα τ’ς έχ̌’ λογάδα̤
Πάει φέρ’ νερόν και πλύν’ α̤το
ας σ’ όλια τα πεγάδα̤
Η ζιπούνα τ’ς έχ̌’ πλουμία
Πάει φέρ’ νερόν και πλύν’ α̤το
ας σ’ όλια τα ορμία

Σα ψηλασέας ήλιος έν’,
σα χαμελά εχ̌ι͜όντσεν
Έναν ημέραν ’κ’ είδα σε -ν,
εθάρρεσα εχρόντσεν

Η ζιπούνα τ’ς έν’ λογάδα̤
Πάει φέρ’ νερόν και πλύν’ α̤το
ας σ’ όλια τα πεγάδα̤
Η ζιπούνα τ’ς έχ̌’ πλουμία
Πάει φέρ’ νερόν και πλύν’ α̤το
ας σ’ όλια τα κρενία