Αχ! πατρίδα μ’

Προβολή Τραγουδιού

Πόντιοι σ’ όλιον τον κόσμον
να μη ανασπάλλομε
την γλώσσαν, την ιστορίαν
σοι νέοις να μαθάνομε
Πόντιοι όθεν κι αν ζούμε
να μη ανασπάλλομε
Την γλώσσαν, την ιστορίαν
σοι νέοις να μαθάνομε¹

Αχ! πατρίδα μ’, πατρίδα μ’
τη ψ̌ης ι-μ’ το όραμαν
Σα ξένα ξεριζωμένος
κι άλλον εσέναν ’κ’ είδα
Αχ! πατρίδα μ’, πατρίδα μ’
Ακριτών γέννα, μάνα

Πόντιοι άμον αδέλφι͜α
τραγωδέστεν ενωμέν’
Ο Πόντον άμον την μάναν
κλαίει και -ν- εμάς αναμέν’

Αχ! πατρίδα μ’, πατρίδα μ’
τη ψ̌ης ι-μ’ το όραμαν
Σα ξένα ξεριζωμένος
κι άλλον εσέναν ’κ’ είδα
Αχ! πατρίδα μ’, πατρίδα μ’
Ακριτών γέννα, μάνα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αναμέν’	περιμένει
ανασπάλλομε	ξεχνάμε
ενωμέν’	ενωμένοι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
μαθάνομε	μαθαίνουμε
νέοις	νέους
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όλιον	όλο, ολόκληρο
όραμαν	όνειρο
σοι	στους/στις, τους/τις
τραγωδέστεν	(προστ.) τραγουδήστε
ψ̌ης	ψυχής

Σημειώσεις

¹ Ορθότερη χρήση το «σοι νέους να μαθίζομε»