Πυκνά ξυρίουμαι

Προβολή Τραγουδιού

Ήλι͜ος ας σην ανατολήν
τ’ αρνόπο μ’ εφοέθεν
Ατός ατόσον ’κ’ έλαμψεν
την ώρα ντ’ εγεννέθεν

Πυκνά - πυκνά ξυρίουμαι
εθαρρώ θ’ εμορφύνω
Χ̌ίλι͜α κομμάτι͜α ’ίνουμαι
εγώ εσέν ’κι αφήνω

Κορώνα σίτι͜α επέτανε
ερρούξεν το φτερόν ατ’ς
Κόρη, τη μάνα σ’ πέει ατό
ας κρατεί το ξερόν ατ’ς

Ντ’ εθέλ’να κι υπαντρεύκουμ’νε
και σύρω τα πελιάδες
Άλλο ’κι πάγω τραγωδώ
σε ξένα μαχαλάδες

’Δέν ’κ’ επορώ να λέγω σε,
φογούμαι πας και λες α’
Ο νους ι-σ’ ακόμαν ’κι κόφτ’
είσαι πολλά μικρέσσα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ατός	αυτός
ατόσον	τόσο
ατ’ς	αυτής, της
’δέν	τίποτα
εγεννέθεν	γεννήθηκε
εθαρρώ	θαρρώ, νομίζω, υποθέτω
εθέλ’να	ήθελα
εμορφύνω	ομορφαίνω
επέτανε	πετούσε
επορώ	μπορώ
ερρούξεν	έπεσε
εφοέθεν	φοβήθηκε
’ίνουμαι	γίνομαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κορώνα	(ή κορόνα) κουρούνα, μτφ. προσφώνηση γυναίκας (για γυναίκα που χήρεψε), μτφ. καημένη	κορώνη
κόφτ’	κόβει
κρατεί	κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει
μαχαλάδες	γειτονιές	mahalle/maḥalle
μικρέσσα	μικρή, νεαρή
ξυρίουμαι	ξυρίζομαι
πέει	(προστ.) πες
πελιάδες	βάσανα, σκοτούρες	bela
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πυκνά	πυκνά, συχνά
σίτι͜α	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν
σύρω	σέρνω, τραβώ, ρίχνω
τραγωδώ	τραγουδάω
υπαντρεύκουμ’νε	παντρευόμουν
φογούμαι	φοβάμαι