Προβολή Τραγουδιού
Λεμόνα |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης
Σίτι͜α επέ’να ομάλια - ομάλια είδα ορμάνια και λιβάδα̤ Και ση λιβαδί’ σην άκραν έστεκεν δεντρόν και μέγαν Τα νεράντζι͜α φορτωμένα Έπλωσα να παίρω έναν Έπλωσα να παίρω έναν εχολιάστεν η Λεμόνα -Ντό χολιάσ̌κεσαι, Λεμόνα; Πας̌ κι ετσάκωσα κλαδόπον; Κι αν ετσάκωσα κλαδόπον να τσακούται το χ̌ερόπο μ’ Κι αν εμάρανα φυλλόπον να μαραίνεται το ψ̌όπο μ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άκραν | άκρη, αρχή | ||
εμάρανα | έκανα κτ να μαραθεί | ||
έπλωσα | άπλωσα, έτεινα | ||
ετσάκωσα | έσπασα | ||
εχολιάστεν | θύμωσε, αγανάκτησε | ||
κλαδόπον | κλαδάκι, μτφ. απόγονος | ||
λιβάδα̤ | λιβάδια | ||
λιβαδί’ | λιβαδιού | ||
ομάλια | ομαλοί δρόμοι, ευθείες, πεδιάδες, ομαλά (επίρρ) | ||
ορμάνια | δάση | orman | |
παίρω | παίρνω | ||
πας̌ | μήπως, μπας και, είναι δυνατόν, μην τύχει (και) | μήν πᾶς | |
σίτι͜α | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
τσακούται | σπάει | ||
φυλλόπον | φυλλαράκι | ||
χ̌ερόπο | χεράκι | ||
χολιάσ̌κεσαι | θυμώνεις, αγανακτάς | ||
ψ̌όπο | ψυχούλα |