Ένοιξαν τα τριαντάφυλλα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ανέστης Μωυσής, Μπάμπης Ιορδανίδης

[Και -ν-] Ένοιξαν τα τριαντάφυλλα
και ρούζ’νε απ’ έναν-έναν
Άμον τ’ εγάπς τ’ εγκαλιόπον
’κι σκουντουλίζ’ κανέναν

Τερώ, τερώ -ν- ολόερα,
τ’ αρνί μ’ πουθέν ’κ’ ελέπω
Και την αροθυμίαν ατ’ς
τόπον ’κ’ έχω να θέκω

Έλα απάν’ σο σ̌ύριγμα μ’
σ’ αξιναρί’ τον χτύπον
Εσέγκες με και ση σεβντάν
είμ’ ακόμα μικρίκον

Ο ουρανόν ελίβωσεν
η γη -ν- ετσ̌αμουρώθεν
Ας σην εγάπ’ π’ ερρώστεσεν
καμίαν ’κ’ ελαρώθεν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απάν’	πάνω
αροθυμίαν	νοσταλγία
ατ’ς	αυτής, της
εγάπ’	αγάπη
εγκαλιόπον	αγκαλιά, αγκαλίτσα
ελαρώθεν	γιατρεύτηκε, θεραπεύτηκε
ελέπω	βλέπω
ελίβωσεν	συννέφιασε
ένοιξαν	άνοιξαν
ερρώστεσεν	αρρώστησε
εσέγκες	έβαλες, εισήγαγες
ετσ̌αμουρώθεν	γέμισε λάσπες	çamur
θέκω	θέτω, τοποθετώ, βάζω
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καμίαν	ποτέ
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μικρίκον	μικρούλης/α/ικο
ολόερα	ολόγυρα
πουθέν	πουθενά
ρούζ’νε	πέφτουν
σεβντάν	αγάπη, έρωτα	sevda/sevdā
σκουντουλίζ’	ευωδιάζει, μοσχοβολάει
σ̌ύριγμα	σφύριγμα	σῦριγξ
τερώ	κοιτώ