Προβολή Τραγουδιού
Εχάθεν η ανθρωπία |
Στιχουργοί: Γιάννης Τσανάκαλης
Συνθέτες: Γιάννης Τσανάκαλης
Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανάκαλης, Θόδωρος Παυλίδης
Αδά σον κόσμον αδά τιδέν ’κι απομέν’νε Αδά σον κόσμον ήντα̤ν έρχουντανε φεύ’νε Γιατί να μη επορούμε και -ν- εμείς να εγροικούμε, ντο είμες περαστικοί; Εχάθεν η ανθρωπία ένουμ’νες άγρι͜α θερία ’Κ’ εγνωρίζ’ ο εις τον άλλον, πώς εγέντον η ζωή; Σ’ αβούτ’ τον κόσμον ποίος έρθεν και -ν- επέμ’νεν; Σ’ αβούτ’ τον κόσμον αχ! ποίος τ’ οπίσ’ επέρεν; Σα χρυσά απέσ’ να είμες, σον Παράδεισον να είμες, μαναχόν τιδέν ’κι ζει! ’Κ’ εγροικούμε ντο ευτάμε, πώς ’κ’ ελέπουμε που πάμε; Και -ν- οπίσ’ ξάι ’κι τερούμε, πάμε σην καταστροφήν!
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αβούτ’ | αυτό/ή, αυτοί/ές/ά | ||
αδά | εδώ | ||
ανθρωπία | ανθρωπιά | ||
απέσ’ | μέσα | ||
απομέν’νε | απομένουν | ||
εγέντον | έγινε | ||
εγνωρίζ’ | γνωρίζει | ||
εγροικούμε | καταλαβαίνουμε | ||
είμες | είμαστε | ||
ένουμ’νες | γίναμε, καταντήσαμε | ||
επέμ’νεν | απόμεινε | ||
επέρεν | πήρε | ||
επορούμε | μπορούμε | ||
έρθεν | ήρθε | ||
έρχουντανε | έρχονται | ||
ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
εχάθεν | χάθηκε | ||
ήντα̤ν | οτιδήποτε, ό,τι | ||
θερία | θεριά, θηρία | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
μαναχόν | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
ξάι | καθόλου | ||
οπίσ’ | πίσω | ||
ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
τερούμε | κοιτάμε | ||
τιδέν | τίποτα | ||
φεύ’νε | φεύγουν |