Προβολή Τραγουδιού

Την πόδα σ’ αραεύω

Καλλιτέχνες: Ανδρέας Κουγιουμτζίδης, Γιώργος Ορφανίδης

Ους το πρωί πίνω μεθώ
κι εμπαίνω σο κρεβάτι μ’
Ένουμ’νε άμον αλεπός,
εγώ για την εγάπη μ’

Κόρ’, άκ’σον εσέν ντο λέω
έφαγα όλεν τον βίο μ’
Για τ’ εσέν ένουμ’νε γεσίρ’,
πουλόπο μ’, σο χωρίον

Όθεν πατώ κι όθεν τερώ
την πόδα σ’ αραεύω
Σα σταυροστράτι͜α λάσκουμαι
εσέναν να στοχ̌εύω

Κόρ’, άκ’σον εσέν ντο λέω
έφαγα όλεν τον βίο μ’
Για τ’ εσέν ένουμ’νε γεσίρ’,
πουλόπο μ’, σο χωρίον

Εποίκες με ασ’χώρετον
ση σεβντά σ’ γυρευός-ι
Πασ̌κείμ’ επέμ’να αχουλής;
Ένουμ’νε παλαλός-ι

Κόρ’, άκ’σον εσέν ντο λέω
έφαγα όλεν τον βίο μ’
Για τ’ εσέν ένουμ’νε γεσίρ’,
πουλόπο μ’, σο χωρίον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκ’σον	άκουσε (προστ.)
αλεπός	αλεπού
άμον	σαν, όπως, καθώς
αραεύω	ψάχνω, αναζητώ, γυρεύω	aramak
ασ’χώρετον	ασυγχώρητο
αχουλής	μυαλωμένος, έξυπνος	akıli<akıl/ʿaḳl
βίο	βιος, περιουσία
γεσίρ’	κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαίπωρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες	esir
γυρευός	επαίτης, ζητιάνος
ένουμ’νε	έγινα
επέμ’να	απόμεινα
εποίκες	έκανες, έφτιαξες	ποιέω-ῶ
λάσκουμαι	περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι	ἀλάομαι/ηλάσκω
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όλεν	όλη/ο, ολόκληρη/ο
ους	ως, μέχρι
παλαλός	τρελός, ανόητος
πασ̌κείμ’	μήπως, μήπως (και)	πᾶς καί ἔνι
πόδα	ίχνος, πατημασιά, βήμα
πουλόπο	πουλάκι
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
σταυροστράτι͜α	σταυροδρόμια
στοχ̌εύω	παρατηρώ, προσέχω, επισημαίνω
τερώ	κοιτώ