Από μακρά -ν- ελέπω σε

Προβολή Τραγουδιού

Στιχουργοί: Γεώργιος Πατσακίδης, Παραδοσιακό

Από μακρά -ν- ελέπω σε
και χ̌αίρεται η καρδία μ’
[Και -ν-] Όσο σουμά [και -ν-] έχ̌’ κι έρχεσαι,
κόπεται η λαλία μ’

Πουλόπο μ’ ασπροκόκκινον,
ο πρόσωπο σ’ φωτάζει
[Και -ν-] Όντες τερώ σον πρόσωπο σ’
όλεν η γη τρομάζει

Να έξερα ποίον ραχ̌ίν
πάντα κρατεί τα χ̌ι͜όνια
Εκεί θα επέγ’να ελάρωνα
τη καρδι͜άς ι-μ’ τα πόνια

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα	Προέλευση
ελάρωνα	γιάτρευα, θεράπευα
ελέπω	βλέπω
έξερα	ήξερα
επέγ’να	πήγαινα
έχ̌’	έχει
έχ̌’ κι έρχεσαι	είσαι στον ερχομό, έρχεσαι
κόπεται	κόβεται
κρατεί	κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει
λαλία	λαλιά, φωνή
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
όλεν	όλη/ο, ολόκληρη/ο
όντες	όταν
πόνια	(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους
πουλόπο	πουλάκι
ραχ̌ίν	βουνό, ράχη
σουμά	κοντά
τερώ	κοιτώ
τρομάζει	τρέμει
φωτάζει	φωτίζει, λάμπει