Προβολή Τραγουδιού

Κατήβα σ’ ακροπέγαδον

Συνθέτες: Λάζος Ιωαννίδης, Παραδοσιακό

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ιωαννίδης, Λάζος Ιωαννίδης

Κατήβα σ’ ακροπέγαδον
όντες πατεύ’ ο ήλον
[και -ν-] Αρνί μ’, τ’ εσόν το φίλεμαν
γλυκύν άμον το μήλον

Χ̌ερομύλτσον και κοσ̌κίντσον,
βάλεν έναν βούραν κι άλλο
[και] Το φίλεμαν ντ’ εδέκες με,
εγώ ας σο νου μ’ ’κ’ εβγάλλω

Όσον τρανόν έν’ η γερὰ,
κάποτε θα λαρούται
Μόνον τη σεβντάς η εγάπ’
όσον ντο πάει απλούται

Χ̌ερομύλτσον και κοσ̌κίντσον,
βάλεν έναν βούραν κι άλλο
[και] Το φίλεμαν ντ’ εδέκες με,
εγώ ας σο νου μ’ ’κ’ εβγάλλω

Χώμαν ντο ’κι ποτίεται,
πώς θέλτς να εβγάλ’ χορτάριν;
Πώς να χ̌αίρεται η καρδι͜ά
αν έ͜εις απέσ’ ατ’ ’φκιάριν;

Χ̌ερομύλτσον και κοσ̌κίντσον,
βάλεν έναν βούραν κι άλλο
[και] Το φίλεμαν ντ’ εδέκες με,
εγώ ας σο νου μ’ ’κ’ εβγάλλω

Μακάρ’ να μη εφύτρωνεν
σεβντάς δεντρόν σο ψ̌όπο μ’
Ετράνυνεν κι η ρίζα ’θε
’σάρεψεν το καρδόπο μ’

Χ̌ερομύλτσον και κοσ̌κίντσον,
βάλεν έναν βούραν κι άλλο
[και] Το φίλεμαν ντ’ εδέκες με,
εγώ ας σο νου μ’ ’κ’ εβγάλλω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς
απέσ’	μέσα
απλούται	απλώνεται
βάλεν	βάλε (προστ.)
βούραν	χούφτα
γερὰ	πληγή, τραύμα	yara
γλυκύν	γλυκιά/ό
έ͜εις	έχεις
εβγάλλω	βγάζω
εγάπ’	αγάπη
εδέκες	έδωσες
έν’	είναι
εσόν	δικός/ή/ό σου
ετράνυνεν	μεγάλωσε
εφύτρωνεν	φύτρωνε
’θε	του/της
θέλτς	θέλεις
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
κατήβα	κατέβα (προστ.)
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
κοσ̌κίντσον	κοσκίνισε (προστ.)
λαρούται	γιατρεύεται, θεραπεύεσαι
όντες	όταν
πατεύ’	βυθίζεται, βουλιάζει μτφ. δύει, μτφ. καταρρέει, μτφ. χρεωκοπεί	batmak
ποτίεται	ποτίζεται, πίνεται
σεβντάς	αγάπης, έρωτα	sevda/sevdā
φίλεμαν	φιλί
’φκιάριν	(εφκιάριν) μελαγχολία, στενοχώρια, έγνοια, άγχος	efkâr/efkār
χ̌ερομύλτσον	άλεσε με τον χερόμυλο (προστ.)
ψ̌όπο	ψυχούλα