Κατήβα σ’ ακροπέγαδον

Προβολή Τραγουδιού

Συνθέτες: Λάζος Ιωαννίδης, Παραδοσιακό

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ιωαννίδης, Λάζος Ιωαννίδης

Κατήβα σ’ ακροπέγαδον
όντες πατεύ’ ο ήλον
[και -ν-] Αρνί μ’, τ’ εσόν το φίλεμαν
γλυκύν άμον το μήλον

Χ̌ερομύλτσον και κοσ̌κίντσον,
βάλεν έναν βούραν κι άλλο
[και] Το φίλεμαν ντ’ εδέκες με,
εγώ ας σο νου μ’ ’κ’ εβγάλλω

Όσον τρανόν έν’ η γερὰ,
κάποτε θα λαρούται
Μόνον τη σεβντάς η εγάπ’
όσον ντο πάει απλούται

Χ̌ερομύλτσον και κοσ̌κίντσον,
βάλεν έναν βούραν κι άλλο
[και] Το φίλεμαν ντ’ εδέκες με,
εγώ ας σο νου μ’ ’κ’ εβγάλλω

Χώμαν ντο ’κι ποτίεται,
πώς θέλτς να εβγάλ’ χορτάριν;
Πώς να χ̌αίρεται η καρδι͜ά
αν έ͜εις απέσ’ ατ’ ’φκιάριν;

Χ̌ερομύλτσον και κοσ̌κίντσον,
βάλεν έναν βούραν κι άλλο
[και] Το φίλεμαν ντ’ εδέκες με,
εγώ ας σο νου μ’ ’κ’ εβγάλλω

Μακάρ’ να μη εφύτρωνεν
σεβντάς δεντρόν σο ψ̌όπο μ’
Ετράνυνεν κι η ρίζα ’θε
’σάρεψεν το καρδόπο μ’

Χ̌ερομύλτσον και κοσ̌κίντσον,
βάλεν έναν βούραν κι άλλο
[και] Το φίλεμαν ντ’ εδέκες με,
εγώ ας σο νου μ’ ’κ’ εβγάλλω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απέσ’	μέσα
απλούται	απλώνεται
βάλεν	(προστ.) βάλε
βούραν	χούφτα	vola=η παλάμη του χεριού ή το πέλμα του ποδιού
γερὰ	πληγή, τραύμα	yara
γλυκύν	γλυκιά/ό
έ͜εις	έχεις
εβγάλ’	βγάλει
εβγάλλω	βγάζω
εγάπ’	αγάπη
εδέκες	έδωσες
έν’	είναι
εσόν	δικός/ή/ό σου
ετράνυνεν	μεγάλωσε
εφύτρωνεν	φύτρωνε
’θε	του/της
θέλτς	θέλεις
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
κατήβα	(προστ.) κατέβα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κοσ̌κίντσον	(προστ.) κοσκίνισε
λαρούται	γιατρεύεται, θεραπεύεται
όντες	όταν
πατεύ’	βυθίζεται, βουλιάζει μτφ. δύει, μτφ. καταρρέει, μτφ. χρεωκοπεί	batmak
ποτίεται	ποτίζεται, πίνεται
σεβντάς	αγάπης, έρωτα	sevda/sevdā
φίλεμαν	φιλί
’φκιάριν	(εφκιάριν) μελαγχολία, στενοχώρια, έγνοια, άγχος	efkâr/efkār
χ̌ερομύλτσον	(προστ.) άλεσε με τον χερόμυλο
ψ̌όπο	ψυχούλα