Προβολή Τραγουδιού
Τη μάνα σ’ η καρδία
Μήλον ροδοκόκκινονΣτιχουργοί: Μάκης Αθανασιάδης
Συνθέτες: Λάζος Ιωαννίδης, Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Ιωαννίδης, Λάζος Ιωαννίδης
Χρόνια και χρόνια η μάνα αναμέν’ το παιδίν ατ’ς [Ντο να ’ίνουμαι; / Βάι! Ν’ αηλί εμέν!] Θέλ’ να ελέπ’ α̤’ κι ύστερα να παραδί’ τη ψ̌ην ατ’ς [Ντο να ’ίνουμαι; / Βάι! Ν’ αηλί εμέν!] Λύεται άμον χ̌ι͜ονόνερον τη μάνα σ’ η καρδία [Ντο να ’ίνουμαι; / Βάι! Ν’ αηλί εμέν!] όντες χ̌αίρεται η ξενιτει͜ά τ’ ατεινές τα παιδία [Ντο να ’ίνουμαι; / Βάι! Ν’ αηλί εμέν!] Λαμπρής καμπάναν κωδωνίζ’ ση ψ̌ης τα παραστάρι͜α [Ντο να ’ίνουμαι; / Βάι! Ν’ αηλί εμέν!] όντες έρχουνταν έμορφα ας σο γιον ατ’ς χαπάρι͜α [Ντο να ’ίνουμαι; / Βάι! Ν’ αηλί εμέν!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| α̤’ | (α̤τό) αυτό, το | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ||
| αναμέν’ | περιμένει | ||
| ατεινές | αυτηνής | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κωδωνίζ’ | κουδουνίζει | ||
| λύεται | λιώνει | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όντες | όταν | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παραδί’ | παραδίνει, καταδίδει | ||
| παραστάρι͜α | τα κάθετα καδρόνια του κασώματος πόρτας | ||
| χαπάρι͜α | ειδήσεις, νέα | haber/ḫaber | |
| ψ̌ην | ψυχή | ||
| ψ̌ης | ψυχής |