Προβολή Τραγουδιού
Σο παρχάριν ’κι πάω |
Στιχουργοί: Πόλιος Παπαγιαννίδης
Συνθέτες: Πόλιος Παπαγιαννίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης, Πόλιος Παπαγιαννίδης
Σο παρχάριν ’κι πάω, άλλο ’κι παρχαρεύω [Ούι αμάν!] Θεία μ’, με το κορτσόπο σ’ άλλο ’κι μασχαρεύω [Ούι αμάν!] Τ’ εμέρα τα κοσσάρας σην φωλέαν ’κι ωβάζ’νε [Ούι αμάν!] Τ’ έμορφα τα κορτσόπα εγκάλιαν ’κι χορτάζ’νε [Ούι αμάν!] Εκεί πέρα θεμών’ έν’, η τρυγόνα τ’ εμόν έν’ [Ούι αμάν!] Το φιστάν’ ατ’ς αλατσ̌ά -ν θα σύρω την ταπάντσ̌αν [Ούι αμάν!] Το φιστάνι σ’ ζαΐφκον, κόρη, τα κάλλι͜α σ’ κρύψον [Ούι αμάν!] Τη χώρας σ̌κύλ’ παιδία -ν σύρ’νε σε ση σκοτίαν [Ούι αμάν!] Άψον την λάμπαν, άψον, όλα τα ξύλα σ’ κάψον [Ούι αμάν!] Την πόρταν ανοιχτόν άφ’ς, Αν ’κ’ έρχουμ’ ανάσκαψον [Ούι αμάν!]
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αλατσ̌ά | πολύχρωμο, παρδαλό | alaca | |
ανάσκαψον | (προστ.) βλαστήμησε, βρίσε | ||
ατ’ς | αυτής, της | ||
άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
άψον | (προστ.) άναψε | ||
εγκάλιαν | (αιτ.) αγκαλιά | ||
εμέρα | (ιδιωμ. Νικόπολης) δικά μου/μας | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έμορφα | όμορφα | ||
έν’ | είναι | ||
έρχουμ’ | ερχόμουν | ||
ζαΐφκον | ισχνό, αδύνατο, ελλιπές | zayıf/żaʿīf | |
θεμών’ | θημωνιά, σωρός από θερισμένα σπαρτά ή άλλα φυτά και ειδικότερα ο δεμένος | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κάλλι͜α | κάλλη | ||
κάψον | (προστ.) κάψε | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
κορτσόπο | κοριτσάκι | ||
κοσσάρας | (πληθ.) κότες, (γεν.) κότας, οι κλώσσες (ιδιωμ.Νικόπολης) | ||
κρύψον | (προστ.) κρύψε | ||
μασχαρεύω | αστειεύομαι, διακωμωδώ | maskara/masḫara | |
παιδία | παιδιά | ||
παρχαρεύω | παραθερίζω σε θερινό βοσκότοπο (παρχάρι) | ||
παρχάριν | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
σκοτίαν | σκοτάδι | ||
σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
σύρ’νε | σέρνουν, τραβούν, ρίχνουν | ||
σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
ταπάντσ̌αν | όπλο | tabanca | |
τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
φιστάν’ | φουστάνι | fistan<fustān | |
φωλέαν | φωλιά | ||
χορτάζ’νε | χορτάζουν | ||
χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς | ||
ωβάζ’νε | κάνουν αβγά |