Τικ μονόν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ιωαννίδης, Λάζος Ιωαννίδης, Παναγιώτης Θεοδωρίδης, Παντελής Νικολαΐδης

Σεβντά ντο έν’ ’κι ’ξέρετεν,
άμον καρφίν καρφούται
Με κελπετήν να σύρτς ατο,
άλλο ’κι ξεκαρφούται

Τερέστεν τον κουκουλαλήν,
τερέστεν την κουκούλαν
Αρματωμένος, σιλιαχλής,
αράζ’ απέσ’ ση βρούλαν

Ούτε θα καταρούμαι σε,
ούτε μαχ̌αίρ’ θ’ εβγάλλω
Θα κουβαρι͜άζω την καρδι͜ά μ’
κι εσέναν θ’ ανασπάλω

Σα παρχάρι͜α μη λάσ̌κεσαι,
γιαβρί μ’, χωρίς εμέναν
Κι ασ’ όλια τα νερά μη πίντς,
κάποιον έχ̌’ εβδέλλαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ανασπάλω	ξεχάσω
απέσ’	μέσα
αράζ’	πηδάει με ορμή	ἀράσσω
ασ’	από
βρούλαν	φλόγα	brûler
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
εβγάλλω	βγάζω
εβδέλλαν	βδέλλα	βδάλλω
έν’	είναι
έχ̌’	έχει
καρφούται	καρφώνεται
καταρούμαι	καταριέμαι
κελπετήν	τανάλια	kerpeten/kelbetān
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λάσ̌κεσαι	περιφέρεσαι, τριγυρνάς, περιπλανιέσαι	ἀλάομαι/ηλάσκω
μαχ̌αίρ’	μαχαίρι
όλια	όλα
παρχάρι͜α	ορεινοί τόποι θερινής βοσκής
πίντς	πίνεις
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
σιλιαχλής	οπλισμένος, αρματωμένος	silahlı<silāḥ
σύρτς	σέρνεις, τραβάς, ρίχνεις
τερέστεν	(προστ.) κοιτάξτε