Ση μάγαραν τη Παναΐας

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Απαγγελία/Αφήγηση/Ψαλμός, Βασίλης Μιχαηλίδης, Παναγιώτης Μωυσιάδης, Πόλυς Παυλίδης

expand_content

Εκεί στη σπηλιά της Παναγιάς αμέτρητα κι ανυπεράσπιστα θύματα μιας προμελετημένης γενοκτονίας δόξασαν τη Ρωμιοσύνη πάνω στα ματωμένα κορφοβούνια της Πάφρας. Εκεί στην Παναγιά της Μαγαράς, η λήθη με την ιστορία αντιπαλεύουν δυναμικά μέχρι τις μέρες μας.

♫

Ση μάγαραν τη Παναΐας
ακούς βαρκίγματα, λαλίας
κι ο Τούρκον να υβρίζ’
«γκιαούρηδες» κουίζ’

Σο χώμαν τρέχ’νε αίματα,
σον ουρανόν λαλίας
Θανατικά ανάσματα,
δα̤κρόπα Παναΐας

Ση μάγαραν τη Παναΐας
νουνίζ’ και καίγεται η καρδία σ’
Μολύβι͜α και μαχ̌αίρ’
ο Τούρκον έχ̌’ σο χ̌έρ’

Μαχ̌αίρι͜α ντ’ εκατέσπαξαν
έναν λαόν και μέγαν
Ρωμαίικον ας ση γενεάν,
Ρωμαίικον κι ας σο αίμαν

Ση μάγαραν τη Παναΐας
«Χριστέ μ’!», κουίζ’νε τα παιδία σ’
Κι ο Τούρκον να σκοτών’
κανείς να μη γλυτών’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
βαρκίγματα	κραυγές, θρήνοι
γενεάν	γενιά
δα̤κρόπα	(υποκορ.) δάκρυα
εκατέσπαξαν	κατέσφαξαν
έχ̌’	έχει
κουίζ’	φωνάζω/ει, λαλώ/εί, καλώ/εί κπ ονομαστικά
κουίζ’νε	φωνάζουν, λαλούνε, καλούνε κπ ονομαστικά
λαλίας	λαλιές, φωνές, (γεν. ενικού) φωνής
μάγαραν	σπηλιά	mağara/maġāre
μαχ̌αίρ’	μαχαίρι
νουνίζ’	σκέφτεται
παιδία	παιδιά
ρωμαίικον	αυτό που είναι των Ρωμιών, ελληνικό
τρέχ’νε	τρέχουν
υβρίζ’	βρίζει
χ̌έρ’	χέρι