Πόντιος είμαι ας σο κουνίν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώτης Γαβριηλίδης, Πάνος Ηλιάδης

Τον φασισμόν ’πολέμεσα
’στρατεύτα το σεράντα
Δύο αδέλφι͜α έχασα
σοι Άγιους Σαράντα
Τα στούδι͜α τουν ’γώ έθαψα
σην πατρίδαν, μη χάν’νταν

Πόντιος είμαι ας σο κουνί μ’
κι ας σο είκοσι δύο
κακοπειρίας έζησα
σα ζέστας και σον κρύον
Εγώ εξέρω ντ’ έσυρα
να ’φτάω τ’ εμόν τον βίον

Έρθεν τ’ αδελφοσκότωμαν,
καπάκ’ τρανόν κατάραν
κι ο ήλιον εβασίλεψεν
σο δίκοπον την κάμαν
Εκόπεν κι εκορδύλεψεν
τη γενεάς το ράμμαν

Πόντιος είμαι ας σο κουνί μ’
κι ας σο είκοσι δύο
Κακοπειρίας έζησα
σα ζέστας και σον κρύον
Εγώ εξέρω ντ’ έσυρα
να ’φτάω τ’ εμόν τον βίον

Σ’ ατόν τον τρίτον πόλεμoν
τα όπλα είν’ τα παράδας
Η παγκοσμιοποίηση
έχ̌’ «φάκαν» μουταράδας
Τρανόν οψάρ’ τρώει το μικρόν
και πεντικόν τα κάτας

Πόντιος είμαι ας σο κουνί μ’
κι ας σο είκοσι δύο
Κακοπειρίας έζησα
σα ζέστας και σον κρύον
Εγώ εξέρω ντ’ έσυρα
να ’φτάω τ’ εμόν τον βίον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
βίον	το βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου
γενεάς	γενιές
είν’	(για πληθ.) είναι
εκόπεν	κόπηκε
εκορδύλεψεν	έκανε κόμπο	cordela/corda<χορδή
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έρθεν	ήρθε
έσυρα	έσυρα, τράβηξα, έριξα
έχ̌’	έχει
ζέστας	(ον.πληθ. τα) ζέστες
κακοπειρίας	(πληθ. τα) επίμοχθος βίος, πείρα από τις δυσκολίες της ζωής, ταλαιπωρίες
κάμαν	δίκοπο μαχαίρι	kama
καπάκ’	κάλυμμα, σκέπασμα, καπάκι	kapak
κάτας	γάτες
μουταράδας	πενιχρά μέσα, ψευτοδουλειές	müdârâ
οψάρ’	ψάρι	ὀψάριον<ὄψον
παράδας	χρήματα, λεφτά	para/pāre
πεντικόν	ποντικός
’πολέμεσα	πολέμησα, πάλεψα να καταφέρω
ράμμαν	χοντρή κλωστή, αρμαθιά καπνών περασμένα σε χοντρή κλωστή
σεράντα	σαράντα
σοι	στους/στις, τους/τις
στούδι͜α	οστά, κόκκαλα	ὀστοῦν~οστούδιον
τουν	τους
’φτάω	(ευτάω) κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
χάν’νταν	χάνονται, διώχνονται