Αρνί μ’, η ψη μ’ ’κι θα εβγαίν’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κώστας Θεοδοσιάδης, Μιχάλης Καλιοντζίδης

Εγάπ’ σ’ εγέντονε μαχ̌ι͜όρ’
’καρφώθεν σο καρδόπο μ’
Θα σύρω και θα ’βγάλ’ ατο
φογούμαι εβγαίν’ το ψ̌όπο μ’

Ερρούξα απέσ’ σα χ̌ερόπα σ’
κι εμέν γερα̍ κρατούνε
Εποίκες τ’ ομματόπα μου
άλλεν να μη τερούνε

Πουλί μ’, ετσ̌ουρουκλάεψα
και παίρ’ με από καρδίας
Με τ’ άσ̌κεμον το ταπιάτ’ σ’
και την κακοφερσία σ’

Αρνί μ’, η ψ̌η μ’ ’κι θα εβγαίν’
μετ’ έναν μαχ̌ι͜ορέαν!
Ντως με σαρανταδώδεκα
όλια σ’ έναν μερέαν!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άλλεν	άλλη
απέσ’	μέσα
άσ̌κεμον	άσχημο, κακότροπο
εβγαίν’	βγαίνει
εγάπ’	αγάπη
εγέντονε	έγινε
εποίκες	έκανες, έφτιαξες	ποιέω-ῶ
ερρούξα	έπεσα
ετσ̌ουρουκλάεψα	σάπισα μτφ. έλιωσα	çürük
κακοφερσία	κακό/ανάγωγο φέρσιμο
καρδίας	(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
καρδόπο	καρδούλα
’καρφώθεν	(εκαρφώθεν) καρφώθηκε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μαχ̌ι͜όρ’	μαχαίρι
μαχ̌ι͜ορέαν	μαχαιριά
μερέαν	μεριά
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ντως	(προστ.) χτύπα
όλια	όλα
ομματόπα	ματάκια
παίρ’	παίρνω/ει
σαρανταδώδεκα	απειράριθμα	σαράντα+δώδεκα
σύρω	σέρνω, τραβώ, ρίχνω
ταπιάτ’	συνήθεια, χαρακτηριστικό, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου	tabiat/ṭabīʿat
τερούνε	κοιτούν
φογούμαι	φοβάμαι
χ̌ερόπα	χεράκια
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα