Καμίαν ’κι ανασπάλκεσαι

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιαμλίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Σ’κούμαι, φορώ και νίφκουμαι
και το σταυρό μ’ ευτάω
Στέκω σην πόρταν εμπροστά,
νουνίζω μέρ’ θα πάω

Όλι͜α τα στράτας φαίν’ντανε
έμπρι͜α σ’ ομμάτι͜α μ’ έναν
Αλλού θ’ επέγ̆’να με το νου μ’
και ξαν έρθα σ’ εσέναν

Καμίαν ’κι ανασπάλκεσαι
και ας σο νου μ’ ’κι χάσαι
Μετ’ εμέν είσαι σ’ όραμα μ’,
μετ’ εμέναν κοιμάσαι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανασπάλκεσαι	ξεχνιέσαι
έμπρι͜α	μπροστά
εμπροστά	μπροστά, πρωτύτερα
επέγ̆’να	πήγαινα
έρθα	ήρθα
ευτάω	κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
καμίαν	ποτέ
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μέρ’	(μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
νίφκουμαι	νίπτομαι, πλένομαι
νουνίζω	σκέφτομαι
ξαν	πάλι, ξανά
ομμάτι͜α	μάτια
σ’κούμαι	σηκώνομαι
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
φαίν’ντανε	φαίνονται
χάσαι	χάνεσαι