Προβολή Τραγουδιού

Τικ

Παραδοσιακοί σκοποί της Ματσούκας του Πόντου

Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης, Χριστόφορος Χριστοφορίδης

Όντες φορείς και -ν- αναλλά͜εις
και πας σην εγκλησίαν
Να ποδεδίζω ντο ευτάς
τη γονατοκλισίαν

Εσύ που σπογγί͜εις την αυλήν
και μετ’ ατά τα κάλλια
Εσέν ’κι πρέπ’ το σπόγγιγμαν,
σ’ εσέν αξίζ’ εγκάλια

Ανάθεμά σας, άλογα,
’γράσετε με σ’ οβάδες
’Ποίκετε με κι ενέσπαλα
τ’ έμορφους τσοι νυφάδες

Θ’ εηβαίνω σα ουράνια
θα δίγω αναφοράδες
Τ’ εμόν την ψ̌ην ο Θεός ’κι παίρ’
θα παίρ’ν’ ατο οι νυφάδες

Εφόρεσεν κι ενέλλαξεν
ση μάνας ατ’ς επέγ’νεν
Εντώκεν κι ετυλίε με,
η πεθερά τ’ς ετέρ’νεν

Πάντα μετ’ εσάς να είμαι!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αναλλά͜εις	φοράς τα καλά/γιορτινά σου ρούχα
αναφοράδες	αναφορές, καταγγελίες
ατά	αυτά
γονατοκλισίαν	γονυκλισία
’γράσετε	(έγρασετε) φθείρατε, λιώσατε	γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω)
δίγω	δίνω
εγκάλια	αγκαλιά
εγκλησίαν	εκκλησία
εηβαίνω	βγαίνω, ανεβαίνω πάνω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφους	όμορφους/ες
ενέλλαξεν	φόρεσε καλά/γιορτινά ρούχα
ενέσπαλα	ξέχασα
εντώκεν	χτύπησε
επέγ’νεν	πήγαινε, προχωρούσε, έφευγε
ετέρ’νεν	κοιτούσε
ετυλίε	τυλίχθηκε
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
εφόρεσεν	φόρεσε ρούχα
κάλλια	κάλλη
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
να ποδεδίζω	να χαρώ κπ
νυφάδες	νύφες
οβάδες	πεδιάδες	ova
όντες	όταν
παίρ’ν’	παίρνουν
’ποίκετε	(εποίκετε) κάνατε, φτιάξατε
σπογγί͜εις	σκουπίζεις
σπόγγιγμαν	σκούπισμα
τσοι	τους/τις
ψ̌ην	ψυχή