Τρυγόνα Μιχαλάκης

Προβολή Τραγουδιού

Ο Μιχάλης Καλιοντζίδης παίζει και τραγουδάει Παρυάδρη

Ακεί πέραν φέγγος έν’,
η τρυγόνα ποίος έν’;
Μάισσα έν’ κι ωρι͜άζ’ τα ζα
και μαραίν’νταν τα δέντρα

Ακεί πέραν ήλιος έν’,
η τρυγόνα ποίος έν’;
Μάϊσσα έν’ και ’πιδι͜αβαίν’
ας τερούμε τίνος έν’;

Σκουλαρίκ’ φορεί σ’ ωτίν
Ένα φίλεμαν γλυκύν
και σα χ̌έρι͜α δαχτυλίδ’
χ̌ίλια χρόνια η βραδήν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ακεί	εκεί
βραδήν	βράδυ
γλυκύν	γλυκιά/ό
έν’	είναι
ζα	ζώα
μάισσα	μάγισσα
μαραίν’νταν	μαραίνονται
’πιδι͜αβαίν’	φεύγω/ει, αφήνω/ει πίσω, προσπερνώ/ά, ξεπερνώ/ά	από + διαβαίνω
ποίος	(ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος
τερούμε	κοιτάμε
τίνος	ποιού;
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
φέγγος	φεγγάρι
φίλεμαν	φιλί
ωρι͜άζ’	προσέχω/ει, φυλάω/ει, επιβλέπω/ει
ωτίν	αυτί

Σημειώσεις

Το τελευταίο δίστιχο έχει τραγουδηθεί κατοπινά με την ορθότερη αλληλουχία του στίχου ως:

Σκουλαρίκ’ φορεί σ’ ωτίν
και σα χ̌έρι͜α δαχτυλίδ’
Μ’ έναν φίλεμαν γλυκύν
χ̌ίλια χρόνια η βραδήν