Λεμόνα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Νίκος Δημητριάδης, Στάθης Πορφυρίδης, Στέργιος Ζημπιλιάδης

Σίτι͜α επέγ’να ομάλια-ομάλια
είδα ορμάνι͜α και λιβάδι͜α
και ση λιβαδί’ την άκραν
έστεκεν δεντρόν και μέγαν
Έστεκεν δεντρόν και μέγαν
σα νεράντζι͜α φορτωμένον
Έπλωσα να παίρω έναν
εχολιάστεν η Λεμόνα

-Ντό χολιάσ̌κεσαι, Λεμόνα;
Γιάμ’ ετσάκωσα κλαδόπον;
Γιάμ’ ετσάκωσα κλαδόπον;
Γιάμ’ εμάρανα φυλλόπον;

Κι αν ετσάκωσα κλαδόπον
να τσακούται το χ̌ερόπο μ’
Κι αν εμάρανα φυλλόπον
να μαραίνεται το ψ̌όπο μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκραν	άκρη, αρχή
γιάμ’	μήπως, ή μη	ya/yā + μη
εμάρανα	έκανα κτ να μαραθεί
επέγ’να	πήγαινα
έπλωσα	άπλωσα, έτεινα
ετσάκωσα	έσπασα
εχολιάστεν	θύμωσε, αγανάκτησε
κλαδόπον	κλαδάκι, μτφ. απόγονος
λιβαδί’	λιβαδιού
ομάλια	ομαλοί δρόμοι, ευθείες, πεδιάδες, ομαλά (επίρρ)
ορμάνι͜α	δάση	orman
παίρω	παίρνω
σίτι͜α	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν
τσακούται	σπάει
φυλλόπον	φυλλαράκι
χ̌ερόπο	χεράκι
χολιάσ̌κεσαι	θυμώνεις, αγανακτάς
ψ̌όπο	ψυχούλα