Στείλον με το μαντιλόπο σ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Θεόφιλος Πουταχίδης, Νίκος Δημητριάδης

Εμέν κι εσέν πη θα χωρίζ’
ακόμαν ’κ’ εγεννέθεν [γιαρ/βάι εμέν]
Ούσνα θ’ εποίν’να σε τ’ εμόν
το ψ̌όπο μ’ ετελέθεν [γιαρ/βάι εμέν]

Μη κλαις, αρνί μ’, μη κλαις, πουλί μ’,
χαλάουνταν τ’ ομμάτι͜α σ’ [γιαρ/βάι εμέν]
Γράψον γραμμόπον στείλον με,
μελάν’ ποίσον τα δάκρυ͜α σ’ [γιαρ/βάι εμέν]

Στείλο με το μαντιλόπο σ’,
ας έν’ και λερωμένον [γιαρ/βάι εμέν]
Να σπογγίζω [ψ̌ηκά μ’, πουλί μ’] τα δα̤κρόπα μ’
και στείλο σ’ α’ πλυμένον [γιαρ/βάι εμέν]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
γραμμόπον	γραμματάκι
γράψον	γράψε
δα̤κρόπα	(υποκορ.) δάκρυα
εγεννέθεν	γεννήθηκε
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
εποίν’να	έκανα, έφτιαχνα	ποιέω-ῶ
ετελέθεν	(αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
μαντιλόπο	μαντιλάκι	mantilium
ομμάτι͜α	μάτια
ούσνα	μέχρι που, έως ότου
πη	που
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
σπογγίζω	σκουπίζω
στείλο	(προστ.) στείλε
στείλον	(προστ.) στείλε
χαλάουνταν	χαλάνε, καταστρέφονται
χωρίζ’	χωρίζει, ξεχωρίζει, ξεδιαλέγει
ψ̌όπο	ψυχούλα