Αν’ αν θα πάω ’κ’ επορώ

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Αραματανίδης, Γιώργος Αμαραντίδης

Άν’ αν θα πάω ’κ’ επορώ
κάτ’ αν πάγω, πιάνω
Ατουπέσ’ σ’ εγκαλιόπο σου
να ρούζω και πεθάνω

Η κόρ’ επήεν σο νερόν
επήεν και ’κ’ επήεν
Φοούμαι ερρούξεν σο πεγάδ’
κι άμον σ̌εκέρ’ ελύεν

Τα τσ̌ιμένια ’τσ̌αΐρωσαν
τα πρόγατα μ’ θα βόσκουν
Τρυγόνα μ’, τα στομόχ̌ειλα σ’
μίαν να γυροκλώσκουμ’

Τινι͜άζ’ το κιφαλόπον ατ’ς
σύρ’ οπίσ’ το κερκέλλιν
Τα μάγ’λα τ’ς ’κχ̌ύν’νε ζάχαρην
και τα χ̌είλοπα τ’ς μέλιν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
άν’	άνω, πάνω, άνωθεν
ατουπέσ’	εκεί μέσα	ατού+απέσ'
ατ’ς	αυτής, της
βόσκουν	βοσκάνε
γυροκλώσκουμ’	κλωθογύριζα
εγκαλιόπο	αγκαλίτσα
ελύεν	λύθηκε, έλιωσε
επήεν	πήγε
επορώ	μπορώ
ερρούξεν	έπεσε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κερκέλλιν	κρίκος, μεγάλη κουλούρα άρτου που παρασκευάζεται την Πρωτοχρονιά και το Πάσχα	κρικέλλιον
κιφαλόπον	κεφαλάκι
’κχ̌ύν’νε	εκχύνουν, χύνουν, εκβάλλουν	εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
μάγ’λα	μάγουλα	magulum
μίαν	μια φορά
οπίσ’	πίσω
πεγάδ’	βρύση
πρόγατα	πρόβατα
ρούζω	πέφτω, ρίπτω
σ̌εκέρ’	ζάχαρη, γλυκό/ά	şeker < şakar (περσ.) < śakkharā (οψ. σανσκ.) < śárkarā (σανσκριτ.)
στομόχ̌ειλα	τα χείλια του στόματος
σύρ’	σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
τινι͜άζ’	τινάζει
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
’τσ̌αΐρωσαν	(ετσ̌αΐρωσαν) χορτάριασαν	çayır=λιβάδι
τσ̌ιμένια	γρασίδια, χλοερές εκτάσεις	çimen
φοούμαι	φοβάμαι