Τη καρδι͜άς ι-μ’ ο πόνος

Ορφανεμένος πορπατώ,
[μικρόν αρνί μ’]
τον κόσμον ’κ’ εγνωρίζω
[έλα -ν, έλα/πάτ’ και δέβα -ν]
’Κι ’ξέρω θ’ αξιούμαι εγώ
[μικρόν αρνί μ’]
σουμά σ’ ξαν να γυρίζω
[έλα -ν, έλα/πάτ’ και δέβα -ν]

Πού είν’ τ’ ομμάτα̤ σ’ τ’ έμορφα
[μικρόν αρνί μ’]
ντ’ εφώτιζαν τον δρόμον;
[έλα-έλα/πάτ’ και δέβα]
Πού είν’ τα λόγια σ’ να λαφρύν’
[μικρόν αρνί μ’]
τη καρδά̤ς ι-μ’ ο πόνον
[έλα -ν, έλα/πάτ’ και δέβα -ν]

Ραχ̌ι͜ά και ραχ̌οκέφαλα
[λελεύω σας]
για δείξτε με τον δρόμον
[έλα -ν, έλα/πάτ’ και δέβα -ν]
Να πάω ευρήκω τ’ αρνόπο μ’
[λελεύ’ ατο]
και να τελέν’¹ ο πόνο μ’
[έλα, έλα/πάτ’ και δέβα -ν]