Και τα στράτας τερώ

Ας σ’ έφυες, πουλί μ’,
όλια εμαράθαν
Ας σην ψ̌ην τ’ εμόν, γιαβρόπο μ’,
όλια πώς εχάθαν!

Έλα, πουλί μ’, έλα,
αραεύω σε -ν
Η καρδία μ’ θέλ’ -τ- σε,
’κι κομπώνω σε/αναμένω σε

Και τα στράτας ι-σ’ τερώ
γιάμ’ θα ’λέπω σε -ν
Κι απέσ’ σ’ εγκαλόπο μ’, γιαβρί μ’, 
πώς θα βάλλω σε -ν

Έλα, πουλί μ’, έλα,
αραεύω σε -ν
Η καρδία μ’ θέλ’ -τ- σε,
’κι κομπώνω σε/αναμένω σε

’Κ’ εματώθεν η καρδία σ’
ντ’ εχωρίες με;
Ατόσα πολλά φαρμάκια 
πώς επότ’σες με;

Έλα, πουλί μ’, έλα,
αραεύω σε -ν
Η καρδία μ’ θέλ’ -τ- σε,
’κι κομπώνω σε/αναμένω σε

Ας σ’ εσόν τη χωρισίαν
έφαγα την ψ̌η μ’
Ζωντανέσσα πώς θα ’μπαίνω
απέσ’ σο ταφίν;

Έλα, πουλί μ’, έλα,
αραεύω σε -ν
Η καρδία μ’ θέλ’ -τ- σε,
’κι κομπώνω σε/αναμένω σε

Ασ’ τ’ ακούς ντο θ’ αποθάνω
ξάι πα μ’ έρχεσαι
Θα γελά, γιαβρί μ’, ο κόσμος
θα πικρά̤σ̌κεσαι/και θα ’ντρέπεσαι

Έλα, πουλί μ’, έλα,
αραεύω σε -ν
Η καρδία μ’ θέλ’ -τ- σε,
’κι κομπώνω σε/αναμένω σε

Ντο θα ’κχ̌ύντς τα δα̤κρόπα
τόπον ’κι πϊάν’νε
Τα νεότητα τ’ εμά
εχάθαν και πάνε

Έλα, πουλί μ’, έλα,
αραεύω σε -ν
Η καρδία μ’ θέλ’ -τ- σε,
’κι κομπώνω σε/αναμένω σε