Τερέστεν το παιδόπον
Στιχουργοί: Σοφία Παπαδοπούλου
Συνθέτες: Γρηγόρης Συμεωνίδης | Λάμπης Αναστασιάδης
Στιχουργοί: Σοφία Παπαδοπούλου
Συνθέτες: Γρηγόρης Συμεωνίδης | Λάμπης Αναστασιάδης
Τερέστεν το παιδόπον λύεται ας σον πόνον Ση γωνία μόνον κάθεται και κλαίει Αγαπά κορτσόπον πάει ένας χρόνος Τρώ͜ει ατο ο πόνος και τιδέν ’κι λέει Πάντα λυπημένον, στεναχωρεμένον Έν’ ερωτευμένον χάται για τ’ ατέ Ο ύπνον ’κ’ επέρεν, ’κ’ έχ̌’ νύχταν και ημέρα Όλα̤ ευτάει πέραν κι αραεύ’ α̤τε Συναντά ση στράταν τη κουτσ̌ής τη μάναν και με μαύρον κλάμαν πώς παρακαλεί Θειίτσα μ’, το κορτσόπο σ’ δος μ’ ατο εσ̌όπον Για τ’ ατό το ψ̌όπο μ’ γίνεται χαλί Η μάνα τ’ς ερνέθεν το λόγον ’κ’ εδέκεν Τον παιδάν εφέκεν μαναχός να ζει Και για την κουτσ̌ήν ατ’ς, αρ’ αναθεμά ’τεν, έφυεν κι εχάθεν Κρίμα σο παιδίν!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αραεύ’ | ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει | aramak | |
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατέ | αυτή | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| δος | δώσε | ||
| εδέκεν | έδωσε | ||
| έν’ | είναι | ||
| επέρεν | πήρε | ||
| εσ̌όπον | (υποκορ.) ταίρι, έτερο ήμισυ, σύντροφος | eş + -όπον | |
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| εφέκεν | άφησε | ||
| έφυεν | έφυγε | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| εχάθεν | χάθηκε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπο | κοριτσάκι | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| κουτσ̌ήν | κόρη | ||
| κουτσ̌ής | κόρης | ||
| λύεται | λιώνει | ||
| μαναχός | μοναχός, μόνος | ||
| παιδάν | παιδί αγόρι | ||
| παιδόπον | παιδάκι | ||
| ’τεν | αυτήν | ||
| τερέστεν | (προστ.) κοιτάξτε | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| χάται | χάνεται | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αραεύ’ | ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει | aramak | |
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατέ | αυτή | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| δος | δώσε | ||
| εδέκεν | έδωσε | ||
| έν’ | είναι | ||
| επέρεν | πήρε | ||
| εσ̌όπον | (υποκορ.) ταίρι, έτερο ήμισυ, σύντροφος | eş + -όπον | |
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| εφέκεν | άφησε | ||
| έφυεν | έφυγε | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| εχάθεν | χάθηκε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπο | κοριτσάκι | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| κουτσ̌ήν | κόρη | ||
| κουτσ̌ής | κόρης | ||
| λύεται | λιώνει | ||
| μαναχός | μοναχός, μόνος | ||
| παιδάν | παιδί αγόρι | ||
| παιδόπον | παιδάκι | ||
| ’τεν | αυτήν | ||
| τερέστεν | (προστ.) κοιτάξτε | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| χάται | χάνεται | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 