Πατέρα, εσύ αν εζήν’νες

Γιατί, πατέρα, εποίν’νες με
τα τέρτι͜α να φορτούμαι
κι εμέν εφέκες ορφανόν
πάντα να φαρμακούμαι;

Εσύ αν εζήν’νες εγώ πα
θα έλεπα χαΐρι
Η ορφανία έν’ πολλά τρανόν,
να χάντς τ’ εσόν τον κύρην

Αΐκον είχα ριζικόν,
αΐκον μοίραν είχα
Καλόν ημέραν ’κ’ είδα εγώ
χαράν καμίαν ’κ’ είχα

Εσύ αν εζήν’νες εγώ πα
θα έλεπα χαΐρι
Η ορφανία έν’ πολλά τρανόν,
να χάντς τ’ εσόν τον κύρην

Εσύ εμέν εγάπανες
κι εποίν’νες τα χατίρι͜α μ’
Κι εγώ ετράνυνα ορφανός,
ατό έτον η μοίρα μ’

Εσύ αν εζήν’νες εγώ πα
θα έλεπα χαΐρι
Η ορφάνια έν’ πολλά τρανόν,
να χάντς τ’ εσόν τον κύρην