Ο καλόν ο μαθητής

Προβολή Τραγουδιού

Ποντιακά 2000

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιδηρόπουλος, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Γράμματα για να μαθάντς
τα βιβλία σ’ να μη χάντς
Θα δεβά͜εις, θα ξενυχτάς,
εμπροστά -ν- εσύ να πας

Ο καλόν ο μαθητής
’ίνεται καθηγητής
Και τσ̌οπάνον ο τεμπέλτς
μάθα γράμματα αν θέλτς

Ατώρα τέρε νεγκάστ’
κι ύστερα το κόσμον λάστ’
Ποίσον, ρίζα μ’, ήντι͜αν θέλτς
το σχολείο σ’ αν τελέντς

Ο καλόν ο μαθητής
’ίνεται καθηγητής
Και τσ̌οπάνον ο τεμπέλτς
μάθα γράμματα αν θέλτς

Τ’ αποσκάλι σ’ να τερείς,
να μη κλώσ̌κεσαι οπίσ’
Και τα χώματα χταλεύ’ς
κι υστερνά θα πουσ̌μανεύ’ς

Ο καλόν ο μαθητής
’ίνεται καθηγητής
Και τσ̌οπάνον ο τεμπέλτς
μάθα γράμματα αν θέλτς

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αποσκάλι	ημιτελές, ατελές, δουλειά που έχει μείνει στη μέση
ατώρα	τώρα
δεβά͜εις	διαβάζεις, περνάς, πηγαίνεις κπ/κτ κάπου
εμπροστά	μπροστά, πρωτύτερα
ήντι͜αν	οτιδήποτε, ό,τι
θέλτς	θέλεις
’ίνεται	γίνεται
κλώσ̌κεσαι	γυρίζεις, επιστρέφεις
λάστ’	τριγύρνα, περιπλανήσου	ἀλάομαι/ηλάσκω
μάθα	(προστ.) μάθε
μαθάντς	μαθαίνεις
νεγκάστ’	(προστ.) κουράσου
οπίσ’	πίσω
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
πουσ̌μανεύ’ς	μετανιώνεις	pişman olmak<paşmān
τελέντς	(μεταβ.) τελειώνεις κτ
τεμπέλτς	τεμπέλης	tembel/tenbel
τέρε	(προστ.) κοίταξε
τερείς	κοιτάς
υστερνά	κατοπινά, τελευταία
χάντς	χάνεις, παύεις να έχεις, διώχνεις
χταλεύ’ς	σκάβεις