Εμέν κι εσέν, μικρόν αρνί μ’

Προβολή Τραγουδιού

Τα ποντιακά τραγούδια του Χρήστου Ραμπίδη

Εμέν κι εσέν, μικρόν αρνί μ’,
σ’ έναν οτάν να ’βάλλ’ναν
Να εχάν’ναν τ’ ανοιγάρι͜α του
κι εμάς να ανασπάλλ’ναν

Η σεβντά ντ’ έχω μετ’ εσέν,
αρνόπο μ’, θα τελέν’ με
Γιατρός ’κι θα ευρίεται,
μανίτσα για να κλαίει με

Το σεβνταλή τον άνθρωπο
εγώ πολλά λυπούμαι
Εδέβαν σο κιφαλόπο μ’,
’κ’ επόρ’να να κοιμούμαι

Ν’ αηλί εκείνον που γερὰ
και -ν- άλλο ’κι νεούται
Να εμπαίν’ και σ’ άγρι͜α τα ραχ̌ι͜ά,
να ρούζ’ και να σκοτούται

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
ανασπάλλ’ναν	ξεχνούσαν
ανοιγάρι͜α	κλειδιά
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
’βάλλ’ναν	έβαζαν
γερὰ	πληγή, τραύμα	yara
εδέβαν	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
εμπαίν’	μπαίνει
επόρ’να	μπορούσα
ευρίεται	βρίσκεται
εχάν’ναν	έχαναν, έδιωχναν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιφαλόπο	κεφαλάκι
κοιμούμαι	κοιμάμαι
λυπούμαι	λυπάμαι
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νεούται	ανανεώνεται, ξανανιώνει
οτάν	δωμάτιο	oda
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
ρούζ’	πέφτει, ρίχνει
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
σεβνταλή	ερωτοχτυπημένο, ερωτευμένο	sevdalı
σκοτούται	σκοτώνεται
τελέν’	(μεταβ.) τελειώνω/ει κτ