Προβολή Τραγουδιού
Εδέβανε τα χρόνι͜α |
Στιχουργοί: Μίμης Τσελεπίδης
Συνθέτες: Αθανάσιος Τσολερίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Στάθης Νικολαΐδης, Χριστόφορος Κοσμίδης
’Κ’ εγροίκ’σα πώς εδέβανε αούτ’ τ’ εμά τα χρόνια και πότε εστοιβάγανε σο κιφάλι μ’ τα χ̌ι͜όνια Αχ! ν’ αηλί εμέν, πώς εδέβανε τα χρόνια! Εθάρρ’να έτονε οψέ π’ έμ’νε παλληκαρόπον Έπαιζα με τα κορτσόπα κρυφτόν σο ρακανόπον Έπαιζα με τα κορτσόπα απάν’ σο ρακανόπον Αχ! ν’ αηλί εμέν, πώς εδέβανε τα χρόνια! Έπαιζα κι εμασχάρευα τα παλαιά ντ’ εποίν’να Την Μέλην ετσουρμούλιζα και την Τσ̌όφαν εφίλ’να Αχ! ν’ αηλί εμέν, πώς εδέβανε τα χρόνια! Αροθυμώ κι αναστορώ τ’ εμά τα τσ̌εχελούκια Γλυκέα πάντα κρού’ν σο νου μ’ εκείν’ τα σεβνταλούκια Αχ! ν’ αηλί εμέν, πώς εδέβανε τα χρόνια! Δεύτερον τα νεότητα να έρχουσαν εθέλ’να Να επόρ’να και εχόρταζα κι άλλα μουράτι͜α επαίρ’να Αχ! ν’ αηλί εμέν, πώς εδέβανε τα χρόνια! Χαράντας, κέφι͜α εχάθανε κι επέμ’νανε τα πόνια Οπίσ’ άλλο ’κι κλώσκουνταν ντ’ εδέβανε τα χρόνια Αχ! ν’ αηλί εμέν, πώς εδέβανε τα χρόνια!
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
αναστορώ | θυμάμαι, αναπολώ | ||
αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
απάν’ | πάνω | ||
αροθυμώ | νοσταλγώ | ||
γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
εγροίκ’σα | κατάλαβα | ||
εδέβανε | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
εθάρρ’να | θαρρούσα, πίστευα, νόμιζα | ||
εθέλ’να | ήθελα | ||
εκείν’ | εκείνοι/α | ||
εμά | δικά μου | ||
εμασχάρευα | αστειευόμουν, διακωμωδούσα | maskara/masḫara | |
έμ’νε | ήμουν | ||
επαίρ’να | έπαιρνα | ||
επέμ’νανε | απόμειναν | ||
εποίν’να | έκανα, έφτιαχνα | ποιέω-ῶ | |
επόρ’να | μπορούσα | ||
έρχουσαν | έρχονταν | ||
έτονε | ήταν | ||
ετσουρμούλιζα | τσιμπούσα | uçurmak | |
εφίλ’να | φιλούσα | ||
εχάθανε | χάθηκαν | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κιφάλι | κεφάλι | ||
κλώσκουνταν | γυρίζουν, επιστρέφουν | ||
κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
μουράτι͜α | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
νεότητα | νιότη, νιάτα | ||
οπίσ’ | πίσω | ||
οψέ | χθες | ||
παλληκαρόπον | παλληκαράκι | παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ | |
πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
ρακανόπον | (υποκορ.) γήλοφος | ||
σεβνταλούκια | έρωτες | sevdalık | |
τσ̌εχελούκια | (τα, πληθ. του τσ̌εχελούκ’) απειρία, ανωριμότητα | cehil/cehl | |
χαράντας | χαρές, γάμοι |