Ας έμ’ πουλίν κ’ επέτανα

Προβολή Τραγουδιού

Παραδοσιακά τραγούδια της Σάντας του Πόντου

Καλλιτέχνες: Χαράλαμπος Εφραιμίδης, Χρήστος Τσενεκίδης

Ας έμ’ πουλίν κ’ επέτανα
κι επέγ’να σο χωρίον
κι ας σα πεγαδομματόπα
νερόν έπινα κρύον

Σάντα μ’, Σάντα μ’, λελεύω σε!
Σάντα μ’, όλεν τσ̌ιτσ̌άκια,
όλεν αλάτι͜α και ραχ̌ι͜ά
όλεν πεγαδομμάτι͜α

Πού είσαι, νέ μαύρον Σαντά!
Πού είναι τα παρχάρι͜α σ’;
Πού είν’ τα κρύα τα νερά σ’;
Πού είν’ τα παλληκάρι͜α σ’;

Σην Σαντάν εφύτρωναν
λογιών-λογιών τσ̌ιτσ̌άκια
Ατά πα -ν- εσκουτούλιζαν
ίλιαμ τα μανουσ̌άκια

Ακεί σο πέραν τα ραχ̌ιά
το φαίν’νταν τα καλύβι͜α
Εκείνο έν’ και -ν- η Σαντά
το κείται αφκά σα λίβι͜α

Απ’ ακεί πέρα π’ έρχεται
σ̌κεπαγμένος κουκούλαν,
τα φυσ̌ά̤κια τυλιγμένος
Σαντέτες ως τη γούλαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ακεί	εκεί
αλάτι͜α	έλατα
ατά	αυτά
αφκά	κάτω
γούλαν	λαιμό	gula
είν’	(για πληθ.) είναι
έμ’	ήμουν
έν’	είναι
επέγ’να	πήγαινα
επέτανα	πετούσα
εσκουτούλιζαν	ευωδίαζαν
ίλιαμ	προπαντώς, ιδιαίτερα, ειδικά	illa/illā
κείται	κείτεται, ξαπλώνει
λελεύω	χαίρομαι
λίβι͜α	σύννεφα	λίβος<λείβω
μανουσ̌άκια	μενεξέδες/βιολέτες	մանուշակ (manušak)<manafšak
νέ	ούτε	ne
όλεν	όλη/ο, ολόκληρη/ο
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παρχάρι͜α	ορεινοί τόποι θερινής βοσκής
πεγαδομμάτι͜α	πηγές νερού
πεγαδομματόπα	μικρές πηγές νερού
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
σ̌κεπαγμένος	σκεπασμένος
τσ̌ιτσ̌άκια	λουλούδια	çiçek
φαίν’νταν	φαίνονται
φυσ̌ά̤κια	φυσίγγια	fişek/fişeng/φῦσιγξ