Προβολή Τραγουδιού
Εδέβαν τα νεότητα μ’ |
Πατέρα μ’, κύρη μ’ και Θεέ μ’Στιχουργοί: Παναγιώτης Γαβριηλίδης
Συνθέτες: Γιάννης Γαβριηλίδης
Καλλιτέχνες: Γιάννης Γαβριηλίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης
Εδέβαν τα νεότητα μ’ ’κ’ εγέλασεν το στόμα μ’ Είπε θα παίρ’ με ο Θεόν και αναμένω ακόμαν Το κατσί μ’ ξάι ’κ’ εγέλασεν, πάντα είμαι κλαμένον Θαρρείς ’γεννέθα ορφανόν με την ψ̌ην πονεμένον Μαύρα χρόνι͜α επέρασα και βλαστημώ την τύχη μ’ Μαύρον άχαρον έτονε με βάσανα η ζήση μ’ Το κατσί μ’ ξάι ’κ’ εγέλασεν, πάντα είμαι κλαμένον Θαρρείς ’γεννέθα ορφανόν με την ψ̌ην πονεμένον Μάνα και κύρ’ μη κλαίτε με, νέ συγγενείς, νέ φίλοι μ’ Τη Παναΐας σο ταφί μ’ αρ’ άψτεν το καντήλι μ’ Το κατσί μ’ ξάι ’κ’ εγέλασεν, πάντα είμαι κλαμένον Θαρρείς ’γεννέθα ορφανόν με την ψ̌ην πονεμένον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άψτεν | (προστ.) ανάψτε | ||
| ’γεννέθα | (εγεννέθα) γεννήθηκα | ||
| εδέβαν | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
| έτονε | ήταν | ||
| ζήση | η ζωή, ο τρόπος ζωής, ο βίος του ανθρώπου | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κατσί | πρόσωπο, μέτωπο | ||
| κύρ’ | πατέρα | ||
| νέ | ούτε | ne | |
| νεότητα | νιότη, νιάτα | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| ταφί | τάφο | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
